تأثیر معیارهای حاکمیت شرکتی بر کیفیت گزارشگری مالیبا توجه به معیار ارزش آفرینی شرکت ها

همگام با پیدایش شرکت های سهامی و تفکیک مالکیت از مدیریت، تئوری نمایندگی مطرح شده است. تئوری نمایندگی دو فرض کلی را در مباحث خود اعمال می کند. اول این که اشخاص بر حسب منافع شخصی خود عمل می کنند و دوم این که شرکت در تقاطع ارتباطات قراردادی قرار دارد که میان مدیریت، سرمایه گذاران، اعتباردهندگان و دولت وجود دارد. یکی از دلایل مطرح شدن مبحث حاکمیت شرکتی، ازدیاد جرایم و بحران های مالی در سطح جهان است. جرایم رخ داده و ورشکستگی شرکت های بزرگ، الزام بررسی کیفیت گزارشگری مالی و همچنین بررسی رابطه این عامل با معیارهای حاکمیت شرکتی را مطرح می سازد. از این رو در این پژوهش به بررسی تأثیر معیارهای حاکمیت شرکتی (از قبیل سهامداران کنترلی، سهامداران نهادی، اندازه هیأت مدیره و مدیران غیرموظف هیأت مدیره) بر کیفیت گزارشگری مالی در نمونه ای شامل 91 شرکت از شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی بازه زمانی 1383-1388 با استفاده از مدل رگرسیونی داده های ترکیبی واحدهای مقطعی و سری زمانی پرداخته شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که از بین متغیرهای توضیحی پژوهش تنها متغیرهای سهامداران نهادی و اندازه هیئت مدیره با کیفیت گزارشگری مالی رابطه ای معنی دار و معکوس دارند و از بین متغیرهای کنترلی پژوهش نیز تنها ارزش افزوده بازار بر کیفیت گزارشگری مالی تأثیر می گذارد.

Keywords:

حاکمیت شرکتی , کیفیت گزارشگری مالی , تئوری نمایندگی , تئوری بازار آزاد , تئوری حقوق مالکیت