نقش سرمایه فکری در کسب مزیت رقابتی سازمانهای دانش بنیان

بارنی با مطرح کردن رویکرد مبتنی بر منابع معتقد بود که منبع مزیت رقابتی در درون سازمان ناشی از دارایی های نامشهود سازمانهاست و موفق ترین سازمان ها، آن هایی هستند که از این دارائی ناملموس به نحو بهتر و سریع تری استفاده می کنند. مطالعات نشان داده اند که بر خلاف کاهش بازدهی منابع سنتی (مثل پول، زمین، ماشین آلات وغیره)، دانش واقعا منبعی برای افزایش عملکرد کسب و کار است. از دیدگاه استراتژیک، امروزه از سرمایه فکری به منظور خلق و افزایش ارزش سازمانی استفاده می شود و موفقیت یک سازمان به توانایش درمدیریت این منبع کمیاب بستگی دارد. این قابلیت مهم سازمانی در مقایسه با سازمان های دیگر می تواند مزیت رقابتی پایدار ایجاد کند، جامعه تحقیق مد نظر در این پژوهش صنعت داروسازی ایران است. تعداد شرکت های موجود در این صنعت 38 شرکت بود که از بین این تعداد 29 شرکت به عنوان نمونه انتخاب گردید و پرسشنامه نهایی بین 300 نفر از مدیران این شرکت ها توزیع گردید. جهت تعیین پایایی ابزار اندازه گیری از روش آلفای کرونباخ و جهت تعیین روایی از تکنیک های تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی استفاده شد. جهت تحلیل داده ها از تکنیک تحلیل کواریانس و مدل معادلات ساختاری استفاده گردید. نتایج حاصل از ارزیابی مدل تحقیق نشان داد که سرمایه فکری در سطح سازمان های دانش بنیان می تواند بر مزیت رقابتی این شرکتها تاثیر گذارد. در پایان جهت دستیابی به مزیت رقابتی از طریق افزایش سطح سرمایه گذاری در سرمایه فکری پیشنهاداتی برای مدیران ارائه گردید.

Keywords:

سرمایه فکری , مزیت رقابتی , سازمان های دانش بنیان