شناسایی و اولویت بندی راهکارهای ارتقای عملکرد سیستم های اتوماسیون اداری با هدف بهبود شاخص های بهره وری سازمان مطالعه موردی: سازمان مرکزی دانشگاه فردوسی مشهد

این مقاله مبتنی بر یک تحقیق میدانی در سازمان مرکزی دانشگاه فردوسی مشهد (واحد نمونه مطالعاتی)، به شناسایی و اولویت بندی راهکارهای ارتقای عملکرد سیستم های اتوماسیون اداری در راستای بهبود شاخص های بهره وری سازمانی پرداخته است. جامعه آماری مطالعه حاضر متشکل از کلیه کارمندان این مرکز در سال 1388 بود، که تعداد 60 کارمند با استفاده از فرمول کوکران و به روش نمونه گیری تصادفی ساده، انتخاب شدند. در گام اول با انجام مصاحبه های حضوری در میان اعضای نمونه و نیز بررسیهای اسنادی و کتابخانه ای، راهکارهای مناسب جهت ارتقای عملکرد سیستم های اتوماسیون تدوین گردید. در گام بعد پرسشنامه ای با ساختار طیف لیکرت، حاوی راهکارهای بهبود عملکرد تهیه شد و نظرات اعضای نمونه در مورد هر یک از این راهکارها جمع آوری و با استفاده از روش آنتروپی، راهکارها اولویت بندی شدند. در مجموع نتایج نشان داد، دو راهکار کنترل مداوم پروژههای کاربرد سیستم اتوماسیون در تمامی طول مدت استقرار و توسعه آن و افزایش دانش و مهارت کاری کارشناسان پشتیبان نرم افزار در سازمان به ترتیب بالاترین رتبه تاثیرگذاری و راهکار بهبود توان مدیریت تغییر در سازمان پایین ترین رتبه اثرگذاری را بر ارتقای عملکرد سیستم اتوماسیون را دارا بودند. در ادامه با توجه به نتایج مطالعه، پیشنهاداتی به ضرورت، ارائه گردید.

Keywords:

سیستم اتوماسیون اداری , عملکرد , سازمان مرکزی دانشگاه فردوسی , روش آنتروپی