مقایسه ی محیط کشت مایع، نیمه جامد و جامد در کشت درون شیشه ای گیاه سیب زمینی

سیب زمینی پس از گندم، برنج و ذرت چهارمین محصول عمدهی دنیا به شمار میرود. بنابراین شناخت عوامل موثر بر فاکتورهای رشد گیاهچه به منظور بهینه سازی رشد و تولید گیاهچه های عاری از ویروس از اهمیت زیادی برخوردار است. هدف از انجام این تحقیق تعیین پروتکل ضدعفونی سطحی ریزنمونه های حاصل از گیاه سیب زمینی، همچنینمقایسه قدرت رشد گیاهچه در شرایط محیط کشت مایع، نیمه جامد و جامد بود. برای مطالعه اثر هیپو کلریت سدیم بر ضدعفونی سطحی مواد گیاهی از چهار تیمار زمانی 7/30، 10، 12/30، و 15 دقیقه با غلظت 2/5% استفاده گردید. همچنین به منظور ارزیابی اثر محیط کشت های مایع، نیمه جامد و جامد از دو محیط کشت حاوی آگار (5 و 8 گرم در لیتر) و یک محیط کشت فاقد آگار استفاده گردید. آزمایشها بصورت طرح کاملا تصادفی در قالب آزمایشهای فاکتوریل انجام پذیرفتند. این آزمایشها بر روی چهار رقم ساوالان، سانته، آگریا و مارکیز انجام گرفتند. محیط کشت مورد استفاده در آزمایشها محیط MS بود. نتایج این آزمون برای صفت زنده مانی ریزنمونه ها نشان داد چهار ترکیب تیماری (هر چهار رقم در تیمار اول) با میانگین 0/7667 بیشترین زنده مانی و چهار ترکیب تیماری (هر چهار رقم در تیمار چهارم) با میانگین 0/2333 کمترین آلودگی را به خود اختصاص دادند که از میان چهار تیمار اعمال شده، تیمار هیپوکلریت سدیم 2/5% به مدت 10 دقیقه به عنوان پروتکل مطلوب برای ضدعفونی ریزنمونه های گره ای پیشنهاد می گردد. بیشترین تعداد گره مربوط به محیط کشت مایع رقم ساوالان با میانگین تعداد 10 گره در ساقه بود. رقم ساوالان با میانگین 14/56 بیشترین و رقم آگریا با 8/11 کمترین ارتفاع گیاهچه را دارا بودند. با توجه به نتایج آزمایش مشاهده میگردد محیط کشت مایع نسبت به محیط کشتهای جامد و نیمه جامد از نظر افزایش عملکرد صفت های رشد گیاهچه دارای برتری بیشتری میباشد.

Keywords:

سیب زمینی , کشت بافت , محیط کشت , ضدعفونی , گیاهچه