از نیازگاه تا خلوتگاه شهرنشینی با ادراکی بر حیات منظر

انسان مجموعه ای پیچیده،متشکل از روح روان پندار وجسم منطق بنیاد که درمیان سازش ها ومناقشات زندگی روزمره ی حال و توأمان در حال گذر به جستجوی آرامش درونی از فضاهای خود ساخته ی بیرونیست.که ملزوم جزء به جزء تا جزء به کل آن عنصریست حیاتی که ریشه در پیدایش ساختارها داردوحیات آدمی.باتصور این معارف ومقاعد درک محیابودن شرایط زندگی سالم با بهینه سازی ساختارها در فضای خلوت ومیان گاه شهری کاردشواری نیست که با توصیفی از گذشته تا نمونه ای نوین ومبحوث تر بر سیطره ی این پژوهش به آن پرداخته شده که شاید از کاربرد آب به عنان منبع حیات وایجاد حس زندگی با کمیت وکیفیت به ملزوم ترین راه کار نام برد تا با استفاده به جا و مورد لزوم بر ادراک محیط شهری ونیاز انسانی معطوف گردیم به سرایش حس آرامش درون با کالبدی منعطف بر منظری از شهری زیست بوم.

Keywords:

آب , خلوت , محیط , آرامش , منظر