کندوان، میمند، کاپادوکیه در آغوش زمین
Publish Year: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,117
This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ARCHCONF01_465
تاریخ نمایه سازی: 14 شهریور 1393
Abstract:
بناهای در پناه زمین شیوه ای از ساختمان سازی است که در آن از جرم حرارتی موجود زمین پشت دیوارهای خارجی ساختمان، جهت کاهش اتلاف حرارتی و متعادل نمودن دمای هوای داخلی در حد آسایش انسان استفاده می گردد. از آن جا که این شیوه در ارتباط مستقیم با رطوبت است، در اقلیم های خشک کاربرد بیشتری دارد. زندگی میان بناهای در پناه زمین، شامل بخش وسیعی از تاریخ بشر بوده و ارتباط با این شیوه ی سکونتی به زمان استفاده از غارها، پیش از زمانی که فن آوری نوین منجر به ساخت بناهای معمول بر زمین شد، باز می گردد. در طول بحران انرژی ونفت در سال 1973 موجی از علاقه به ساخت معماری زمینی و خانه های زیرزمینی، به عنوان تلاشی جهت زندگی شایسته و ایمن به وجود آمد. با تجسس در معماری بومی ایران می توان نمونه هایی از این شیوه را خصوصاً در اقلیم گرم و خشک یافت و از تجارب آن جهت طراحی های نوین پایدار بهره مند شد. این شیوه در جهت ارایه ی الگویی با مصرف بهینه ی انرژی است. زندگی در داخل زمین سابقه ای چندهزار ساله داشته و به دوران استفاده از غارها، به عنوان سرپناه برمی گردد. به طوری که بخشی از شهر کاپادوکیه در ایتالیای قدیم و ترکیه ی امروزی هم چنین کندوان در استان آذربایجان شرقی و میمند در استان کرمان از نمونه های قدیمی خارجی و داخلی این بحث، به عنوان شهرهای زیرزمینی به شمار می روند.
Keywords:
Authors
سمیرا فرهمندپور
دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردستان
سیدمجید مفیدی شمیرانی
استادیار دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه علم و صنعت ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :