تلفیق فناوری های نوین و راهکارهای معماری بومی و سنتی در توسعه ی پایدار خانه ها

امروزه سرعت پیشرفت در سراسر جهان تا جایی است که علم و تکنولوژی، هر روز ما را با دستاوردی نوو روبرو می کند، دستاوردی که ما را در حفظ انرژی و سازگاری با طبیعت کمک کرده و می تواند معماری را به سوی توسعه ی پایدار هدایت کند. از طرفی دیگر ورود فناوری های نوین به سرزمین هایی که هویت و تاریخ غنی آنهادر زمینه ی هنر و معماری در تقابل با نمودهای فناوری قرار دارد به عنوان موضوعی چالش برانگیز قابل بررسی است. در شرایط کنونی و با توجه به نقش انکارناپذیر علم و تکنولوژی روز در تماز زمینه ها، از بین مواضع موجود در برابر چالش ها، راه صحیح، حفظ معماری بومی در کنار فناوری و تکنولوژی ساخت در بناهای تاریخیو در حال ساخت می باشد، تا سبب شود که هم در طراحی بناها و هم در ساماندهی و بهبود وضعیت بناهای تاریخی که به عنوان بخش مهمی از فرهنگ منطقه عمل می کند، تا نه تنها از معماری بومی حمایت شود بلکه شرایط را برای پایداری طولانی مدت این بناها فراهم نماید . از آنجایی که امروزه بحث مسکن و سکونت اساسی ترین بخش از نیاز جامعه است و پایداری آن چه از لحاظ حفظ انرژی مصرفی و چه از لحاظ انتقال فرهنگ و الگوی معماری بومی و سنتی به آیندگان موضوعی مهم می باشد ما را بر آن داشت تا با این پژوهش عواملی را که سبب پایداری خانه ها شده، با روش توصیفی-تحلیلی بررسی کرده و فناوریهای نوینی را که درراستای حفظ معماری بومی موجب توسعه ی پایدار خانه ها می شود را بررسی و معرفی نماییم .

Keywords:

خانه , توسعه ی پایدار , فناوری نوین , معماری بومی و سنتی