مکان سوم، رهیافتی برای تعامل اجتماعی شهروندان و گذراندن اوقات فراغت ایشان در فضاهای عمومی شهر

مکان سوم نه خانه است و نه محل کار، مکانی است میان این دو برای تعامل اجتماعی، گذراندن اوقات فراغت و حضور در فضاهای عمومی شهر که مردم می توانند در کنار همدیگر جمع شده و با هم ارتباط برقرار کنند. مکان سوم طبق مدلی که در آن سه حوزه زندگی شهروند، فضای عمومی شهر و نظام مدیریتی و برنامه ریزی شهری در نظر گرفته شود، در واقع بر فصل مشترک این سه حوزه منطبق خواهد شد. مکان سوم فضایی از شهر است که شهروندان در آن به میل خود حضور پیدا می کنند و نظام مدیریتی وظیفه برنامه ریزی و هماهنگی آن را بر عهده می گیرد. این مکان در عمل برای رفع نیازهای اجتماعی انسانها شکل می گیرد و در کنار آن افراد به گذراندن اوقات فراغت نیز می پردازند. این پرسش همواره مطرح است که با وجود مزایای چنین مکانی چرا تاکنون توجه کمی به ضوررت پیدایش و کارکرد آن در نظام مدیریتی و برنامه ریزی شهرها صورت گرفته است؟ بدین منظور در این تحقیق سعی بر آن است که تعاریف مناسبی از این پدیده و همچنین شاخص های کیفی آن انجام پذیرد تا رهیافتی مناسب از درک فضاهای اجتماعی شهر و نیز توسعه میانکنش های جمعی میان افراد حاصل شود.

Keywords:

مکان سوم , فضاهای عمومی , زندگی شهروندی , گذران اوقات فراغت , تعامل اجتماعی