مدیریت دانش، فرهنگ و آموزش عالی

امروزه اغلب صاحبنظران آموزش عالی معتقدند دانشگاه ها به عنوان اصلی ترین نهاد اشاعه دهنده فرایند یاددهی-یادگیری در جامعه، به منظور مقابله با چالش های هزاره جدید، ناگزیر از انتقال و دگردیسی به جوامع یادگیری، ایجاد فرهنگ تسهیم دانش و بهره گیری از راهبرد کارآمد مدیریت دانش هستند. بزرگترین چالش فراروی مدیریت دانش در آموزش عالی، یک مسئله فنی نیست بلکه چالش اصلی مسئله فرهنگ است. فرهنگ سازمانی ، نقش بارزی در تولید و تسهیم دانش و تسهیل فرایند اجرای مدیریت دانش در دانشگاه ایفا می نماید. در مقاله حاضر ابتدا تلاش شده است، تعاریف ، کارکردها، فرایندها و انواع دانش و اهمیت روزافزون ایجاد، گسترش و مدیریت این دارایی ارزشمند در دانشگاه ها و موسسات اموزش عالی آشکار گردیده، سپس به مفهوم سازمان یادگیرنده به مثابه مطلوب ترین محیط، به منظور اجرای اثربخش استراتژی مدیریت دانش و وجوه تمایز آن با یادگیری سازمانی پرداخته شود. پس از آن ضرورت ایجاد فرهنگ تسهیم دانش در جوامع کوچک یادگیری و تعاملات آزاد علمی میان دانشجویان با یکدیگر و با اعضا، هیئت علمی مورد مداقه قرار گیرد و در پایان عناصر ایفا کننده نقش در فرایند اجرای مدیریت دانش از جمله فناوری اطلاعات، منابع انسانی و فنون مدیریت دانش و تعامل میان آنان بررسی گردد.

Keywords:

مدیریت دانش , دانشگاه , سازمان یادگیرنده , یادگیری سازمانی و فناوری اطلاعات