مروری بر مدلهای خطی تجاری سازی

شاه کلید دنیای امروز، خلق ارزش است. راهکار ورود به دنیای کسب و کار امروزی فناوری است و شاه کلید فناوری، تجاری سازی و ارزش افزوده ناشی از آن است. تجاری سازی، فرایند تبدیل فناوری های جدید به محصولات موفق تجاری است و در برگیرنده آرایه های مختلفی از فرایندهای مهم فنی، تجاری و مالی است که باعث تبدیل فناوری جدید به محصولات یا خدمات مفید می شود. به عبارتی تجاری سازی یافته های پژوهشی، حلقه اتصال فناوری و بازار است و تمرکز آن بر حلقه های انتهایی زنجیره ارزش است. از آنجا که به بازار رسانیدن یک محصول م یتواند تضمی نکننده موفقیت و بقای سازمان باشد، تجاری سازی دانش فنی به عنوان یک عامل حیاتی مطرح شده است. در سازمان های تحقیقاتی بدون تجاری سازی یک محصول، تحقیقات معنایی ندارد؛ زیرا بدون دستیابی به مشتریان خاص یک محصول، تولید و یا انجام آزمایش در مورد یک ایده بی فایده به نظر می رسد. جهت به کارگیری مفهوم تجاری سازی در سازمان ها، لازم است با مدل های آن آشنا شویم. در یک تقسیم بندی، مدل های تجاری سازی به دو دسته مدلهای خطی و کارکردی دسته بندی می شوند. با توجه به اهمیت مدل های خطی، در این مقاله پس از بررسی مفهوم تجاری سازی، مهمترین مد لهای خطی تجاری سازی را بررسی خواهیم نمود. مدل های خطی که در این مقاله بررسی شده اند عبارتند از مدل گلداسمیت، مدل کوکوبو، مدل کوپر (مدل مرحله-دروازه)، مدل را ثول و زیگفیلد، مدل اندرو و سرکین، مدل جولی و مدل یونگ- دوک لی.

Keywords:

تجاری سازی , مدل های خطی تجاری سازی , فناوری , دانش فنی , یافته های پژوهشی