بررسی نظریه ابطال گرایی در فلسفه علم

قرن بیستم جولانگاه گفتمان های عمده ای چون پوزیتیویسم یا اثبات گرایی ، ابطال گرایی کارل پوپر ، ساختار گراییتوماس کوهن ، و هرمنوتیک در حوزه فلسفه علم است . کارل پوپر که در نقد فلسفی خود از دیدگاه پوزیتیویستیاستفاده می کرد، به این نتیجه رسید که مذاکرات در مورد یک فرضیه، گزاره یا نظریه قابل مشاهده ، فقط اگر ابطال پذیرباشد قبول است. بنابراین فرضیه ای ابطال پذیر خواهد بود که یک گزاره ی مشاهدتی یا مجموعه ای از گزاره هایمشاهدتی منطقا ناسازگار با آن امکان وجود داشته باشد ، بدین معنا که اگر صدق گزاره ها اثبات شد فرضیه را ابطالکند. این مقاله تحلیلی دارد بر نظریه ابطال گرایی بر اساس نظریات کارل پوپر و همچنین نقد و بررسی این نظریه و درنتیجه اینکه این مکتب هم مانند بقیه مکاتب فلسفه علم، مورد قبول حتی غرب هم واقع نشد و قطعا ما ناگزیر به تولیدنظریه فلسفه علم بر اساس مبانی غنی فلسفه اسلامی خواهیم بود.

Keywords:

فلسفه علم , ابطال گرایی , کارل پوپر