منشا یابی حریق ناشی از زلزله در بنادر و ارائه مدل قیاسی به منظور تحلیل آن

زلزله به عنوان یکی از مخربترین سوانح طبیعی همواره دستاوردهای بشری رامورد تهدید قرار داده است. مخاطرات زلزله را می توان در دو گروه عمده مخاطرات ذاتی و مخاطرانت منتج از زلزله طبقه بندی نمود. حریق پس از وقوع زلزله یکی از مهمترین نمونه های مخاطرات منتج از زلزله محسوب میگردد. اینگروه از خطرات جز مشخصه های ذاتی زلزله محسوب نمیگردند، بلکه وقوع زلزله باعث می گردد که احتمال وقوع چنین مخاطراتی تشدید گردد. مناطق ساحلی و بنادر به واسطه متاثر شدن از هر دومحدوده خشکی و آب از پتانسیل های ذاتی بیشتری برای رخداد حوادث غیر مترقبه برخوردار می باشند. وقوع زلزله دریایی یا زلزله در خشکی و اندرکنش آسیبی تاسیسات موجود بنادر می تواند به نحو قابل توجهی احتمال وقوع حریق را افزایش دهد. نتایج این پژوهش با در نظر داشتن ویژگی های چرخه مدیریت سانحه و نیز مشخصه های مناطق بندری، به ارائه یک مدل قیاسی آنالیز خطر حریق پس از زلزله می پردازد. ارائه اینمدل مبتنی بر دو مشخصه عدم قطعیت در رخداد سوانح ثانویه و همچنین مبتنی بر مشخصه های مکانی می باشد.

Keywords:

بنادر , حریق , زلزله , حوادث , سوانح