فن آوری سبز در معماری موزه، تجلی معماری پایدار

در دنیای امروز که پیشرفت تکنولوژی بارزترین ویژگی آن است، مسایلی نظیر بحران های اقتصادی،بحران های زیست محیطی و محدودیت منابع سوخت های فسیلی، نیاز انسان به یک منبع تمام نشدنی انرژیرا مطرح می کند. امروزه با استفاده از منابع انرژی تجدید پذیر ومصالح سبز، حداقل آسیب به محیط زیست وارد می شود. معماری سبز تجلی مفهوم توسعه پایدار در معماری و شهرسازی است و در ایران سابقه ای کهن دارد، به طوری که ایرانیان با بهره گیری هوشمندانه از انرژی های طبیعی و مصالح بومی، بناها و شهرهای سبز ایجاد کرده اند. در معماری معاصر ایران به بهینه سازی مصرف انرژی، هماهنگی با اقلیم و تولید حداقل آلودگیو ضایعات توجه چندانی نمی شود. لذا در این مقاله با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی به بررسی راهکارهایی برای کاهش مصرف انرژی های فسیلی در مراکز فرهنگی همچون موزه ها می پردازیم. ضرورت این پژوهشیافتن راهکارهایی برای استفاده بهینه از انرژی های پاک و در نظر گرفتن ملاحظات اقلیمی و اصول معماری سبز است، که در این راستا استفاده از نماهای شیشه ای دو پوسته و نحوه کارکرد آن ها برای بهره گیری از نور خورشید و استفاده از مصالح سبز مطرح می گردد. در اماکن فرهنگی مانند موزه ها که سهم عظیمی در مصرف انرژی دارند با در نظر گرفتن تمهیدات فوق می توان عناصر معماری سبز را در کشور احیا نمود.

Keywords:

فناوری سبز , انرژی های پاک , موزه , نماهای شیشه ای دو پوسته , مصالح سبز , معماری پایدار