صنایع دستی، عاملی تأثیرگذار در توسعه گردشگری و تنوع بخشی به اقتصاد عشایراستان سیستان و بلوچستان

صنایع دستی از قدیم الایام در جوامع عشایری ایران مورد توجه بوده و بنا به شرایط هر منطقه، توسط عشایر و بویژه زنان تولید می شده است. هدف از تولید صنایع دستی در گذشته عمدتاً رفع نیازهای خانوار بوده ولی کم کم تولید برای عرضه به بازار مورد توجه قرار گرفته است. هدف از این مقاله بررسی امکان سنجی برای تنوع بخشی به اقتصاد جامعه عشایری در استان سیستان و بلوچستان بوده است. روش تحقیق به صورت کتابخانه ای و میدانی با تکمیل پرسشنامه از خانوارهای عشایر بوده است. حجم نمونه 973 خانوار از 30830 خانوار عشایر قشلاقی استان بوده واطلاعات به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS در سطح توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. یافته های تحقیق نشان می دهد صنایع دستی در بخش مهمی از خانوارهای عشایری مورد توجه قرار گرفته و در صورت برنامه ریزی و بالا بردن بهبود کیفیت تولید و بازار یابی می تواند در افزایش درآمد خانوارهای عشایری و افزایش اشتغال و تنوع بخشی به اقتصاد عشایر تأثیر گذار باشد.

Keywords:

عشایر , صنایع دستی , اقتصاد , اشتغال , درآمد , سیستان و بلوچستان