تأثیر نانوسلنیوم و سلنیت سدیم بر گلوتاتیون پراکسیداز و سوپر اکسید دیسموتاز خون در بلدرچینهای تحت تنش گرمایی

این مطالعه به منظور بررسی اثر نانو سلنیوم و سلنیت سدیم بر برخی فاکتورهای بیوشیمیایی خون و HSP70 بلدرچین های تحت تنش گرمایی انجام شد. در این پژوهش از 300 قطعه جوجه نر بلدرچین ژاپنی استفاده گردید و جوجه ها تا 21 روزگی در شرایط یکسان نگهداری و تغذیه شدند. آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تیمار و 5 تکرار و هر تکرار شامل 20 قطعه جوجه انجام شد. پرندگان در گروه شاهد از جیره پایه و گروه های تجربی به ترتیب از جیره پایه به همراه 0/2 میلی گرم بر کیلوگرم نانو سلنیوم و جیره پایه به همراه 0/2 میلی گرم بر کیلوگرم سلنیت سدیم استفاده نمودند. جوجه ها روزانه به مدت 8 ساعت در دمای 0/5±34 نگهداری شدند. سپس از هر قفس 1 جوجه نزدیک به وزن متوسط قفس انتخاب شدند و خون گیری از سیاهرگ زیر بال انجام شد. نتایج نشان داد که فعالیت آنزیم گلوتاتیون پر اکسیداز و سوپر اکسید دیسموتاز در گروه های استفاده کننده از منابع سلنیومی به طور معنی داری نسبت به گروه کنترل افزایش یافت (p<0/05). این افزایش در گروه استفاده کننده از نانوسلنیوم نسبت به گروه گروه استفاده کننده از سلنیت سدیم بیشتر بود اما معنی دار نبود (p>0/05). هموگلوبین خون در گروه های استفاده کننده از منابع سلنیومی به صورت معنی داری افزایش یافت (p<0/05) اما افزایش هماتوکریت خون معنی دار نبود (p>0/05). در نتیجه نانوسلنیوم می تواند جیگزین مناسب تری برای سلنیت سدیم باشد.

Keywords:

نانو سلنیوم , گلوتاتیون پراکسیداز , سوپر اکسید دیسموتاز , بلدرچین , تنش گرمایی