بررسی جایگاه بخش حمل و نقل در رشد اقتصادی با استفاده از رویکرد ماتریس حسابداری اجتماعی

امروزه حمل و نقل یکی از اجزای مهم اقتصاد محسوب م یگردد و بهدلیل اثرات کوتاه مدت، میان مدت و درازمدتی که برمتغیرهای اصلی اقتصاد کشور مانند تولید، اشتغال، قیمت و شاخص هزینه زندگی بر جای م یگذارد، از اهمیت و جایگاه ویژ های برخوردار است. بنابراین، بررسی جایگاه این بخش از نظر آثار و تبعات اقتصادی- اجتماعی که توسعه و گسترش این بخش بر سایر بخشهای اقتصاد و همچنین نحوه توزیع درآمد عوامل تولید دارد، بسیار ضروری به نظر م یرس د. در این مقاله بهمنظور بررسی این آثار به طور همزمان، از ماتریس حسابداری اجتماعی تجمیع شده در 15 بخش سال 1385 بهره گرفتهشده است. نتایج مشاهدات حاکی از آن است که اولاً، اثرات غیر مستقیم ناشی از سیاستهای توسعه و گسترش بخش حمل و نقل و ارتباطات، بیشتر از اثرات مستقیم آن است و سرمای هگذاری در این بخش زمینه رشد و توسعه بیشتر برای سایربخ شها را فراهم م یکند. در مرحله دوم، بیشترین افزایش درآمد عوامل تولیدی مربوط به درآمد نیر وی کار است بنابراین، این بخش، بخشی کاربر بوده و اعمال سیاس تهای توسعه و گسترش در این بخش م یتواند از میزان بیکاری موجود در جامعه بکاهد. در مرحله سوم، از بین گروههای مختلف نیروی کار، درآمد مختلط بیشترین افزایش را به خود اختص اصداده که این بیانگر آن است که بیشتر نیروی کاری که در این بخش مشغول به کار هستند جزء خویش فرمایاناند. همچنین مشاهده م یشود که اعمال سیاستهای توسعه و گسترش در بخش حمل و نقل و ارتباطات ضمن آ ن که موجب افزایش درآمد خانوارهای شهری و روستایی م یشود، توزیع درآمد نهادی را متعاد لتر کرده و دارای آثار اجتماعی مثبت است.

Keywords:

رشداقتصادی , بخش حمل ونقل , ماتریس حسابداری اجتماعی