مروری بر روشهای استخراج محورمیانی از یک ساختار لولهای موجود در یک تصویر

پردازش تصویر در علم پزشکی کاربردهای مهمی دارد. امروزه بسیاری از بیماری ها در مراحل ابتدایی با کمک تصویربرداری و پردازش تصاویر توسط سیستم های هوشمند کشف می شوند و می توان از پیشرفت آن بیماری ها جلوگیری کرد.با توجه به پیشرفت های اخیر در زمینه فن آوری تصویربرداری عروقی سه بعدی و دو بعدی، تصاویر عروقی با وضوح بالا در حال حاضر قابل حصول می باشند و لذا امکان تعیین خاصیت رگ با فرایندهای تجزیه و تحلیل تصاویر عروقی، نتیجتا باعث استخراج پارامترهای معنی داری برای کاربردهای بالینی شده است، که نمونه هایی از این پارامتر ها لبه های شیء ، محور میانی، اسکلت بندی و... می باشند. به عنوان مثال، تعریفی از طول و یا قطرهای یک رگ خونی، برای پیش بینی اندازه بهینه ی یک جراحی پیوند رگ در روال های درمانی رگ دار بسیار مهم است. از نظر بالینی نیز تعیین پارامترهای هندسی از یک رگ غیر طبیعی بدین جهت که این اطلاعات می تواند در انتخاب سریع روش درمان مناسب، توسط پزشکان مؤثر باشد مهم است. محورمیانی به طور معمول برای توصیف شکل شناسی رگ در کاربردهای مختلف بالینی مورد استفاده قرار می گیردتکنیک های مختلفی نظیر قطعه بندی، آستانه گذاری، نازک سازی و... برای پردازش تصاویر وجود دارد و روش های مکانیزه گوناگونی توسط افراد مختلف جهت استخراج محور میانی پیشنهاد شده است که هر یک برای بهبود روش های قبلی و یا معرفی یک تکنیک جدید ارائه شده اند اما با توجه به کاربرد های فراوان محو ر میانی، تحقیق و ارائه پیشنهاد روش های جدید در این حوزه به قوت خود فعال باقی مانده است. لذا در این مقاله با بررسی تعدادی از روش های استخراج محور میانی از ساختار های لوله ای و دسته بندی آنها با توجه به استفاده از تقطیع و یا عدم استفاده از آن و سازماندهی روش های مطالعه شده از لحاظ ویژگی روش و مزایا و معایب روش ها در قالب جدول مربوطه سعی در شناخت هر چه بیشتر روش های موجود در این زمینه کردیم. در انتها با بررسی مفاد جدول تنظیم شده معایب کلی تکنیک های مکانیزه مورد مطالعه در این تحقیق که به استخراج محورمیانی می پردازند به عنوان نتایج تحقیق حاصل شده است.

Keywords:

محور میانی , ساختار لوله ای , تقطیع , آستانه گذاری , الگوریتم نازک سازی