شناسایی ویژگیهای فضای معماری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان بارویکرد ارتقا خلاقیت abstract
کودکان اعضای کوچک و لطیف جامعه هستند وبابیان تمایلات و نیازهای خود قابلیت تاثیرگذاری برشکل گیری محیطشان را دارند همچنین نیازمند فضایی مناسب برای
رشد و پرورش استعدادهای خود هستند امروزه باتوسعه روزافزون شهرهای کوچک و بزرگ و فاقد فضاهای هشری مطلوب سازگارسازی محلات مسکونی وفضاهای عمومی آنها با نیازهای ساکنان درکانون توجه کارشناسان قرارگرفته است چرا که این فضاها بخش عمده ای اززمان و محیط زندگی روزمره ساکنان ازجمله کودکان و نوجوانان را به خود اختصاص میدهند و ازدیدگاه مهندسی عواملا نسانی ارتقای کیفیت این فضاها میتوانند درسلامت و رشدخلاقیت کودکان و نوجوانان موثر باشد یکی ازروشهای مهم متبلور کردن
خلاقیت ایجادفضای محرک مستتعد و بطور کلی خلاق است و بوجود آوردن محیط خلاق مهمترین عامل برای عرضه اندیشه های جدید است لذا فضاهای آموزشی کودکان می بایست مناسب برای
رشد جسمی و ذهنی و عاطفی وا جتماعی کودکان ومطابق بانیازها و سرشت فطری او باشد تازمینه
رشد درست شخصیتی و تربیتی اورا به عنوان نسل سالم فردافراهم آورد پژوهش حاضر درپی آنست که بامروری برنظریات و تجارب حاصل درزمینه طراحی کانون های پرورش فکری کودکان ونوجوانان ویژگیهای فضایی طراحی مطلوب آن راشناسایی کند یافته های پژوهش نشان میدهد که فضای انرژیک درحال
رشد بانشاط محرک کنجکاوی و اکتشاف تناسبات و مقیاس دید بصری
کودک ازویژگیهای مهم
معماری کانونهای پرورش فکری کودکان ونوجوانان درراستای ارتقای
خلاقیت آنان می باشد