ارزیابی نقش پایداری دامنه های مشرف بر ساختگاهها و وضعیت آبگذری در انتخاب محور سدها، مطالعه موردی سد آدینان

در مطالعات مرحله ی شناخت سد آدینان، از مجموعه محورهای مطرح، با توجه به معیارهای مختلفی از جمله وضعیت توپوگرافی، شرایط زمین شناسی، ملاحظات اقتصادی و فنی و نهایتاً تأمین اهداف طرح، دو محور به عنوان محور برتر برای ادامه ی مطالعات انتخاب گردید. در محدوده محورهای منتخب برای سد آدینان سه نوع سنگ از نظر لیتولوژی شامل سنگهای دگرگونی، رسوبی و آذرین رخنمون دارند. همین امر خود سبب وجود بافتها و ساختهای مختلف زمینشناسی در محورهای انتخابی سد شده است. وجود سد آدینان در زون سنندج سیرجان و تحت تأثیر قرار گرفتن آن توسط تنشهای تکتونیکی گسلهای منطقه، سبب ایجاد چین خوردگیها و درز و شکاف در ساختگاه سد شده است. این درز و شکاف ها به خودی خود در صورت عدم توجه به وضعیت و ساختار آنها سبب وقوع ناپایداری در دامنه های مشرف بر محورهای سد در هنگامساخت و بهرهبرداری همچنین فرار آب در زمان بهرهبرداری می شود. در این مقاله سعی شده است با بررسی دسته درزه، شکستگیها، فولیاسیون موجود در محورهای انتخابی، آنها را از نظر پایداری دامنه ها و و میزان آبگذری محورها، باهم مقایسه کرده و محور مناسب برای احداث سد از این منظرشناسایی و معرفی گردد.

Keywords:

درزه , پایداری , تکیه گاه , سد آدینان