ارزیابی آسیب پذیری لرزه ای و تحلیل کارآیی مراکز درمانی محله فردوس منطقه 5 شهرتهران در برابر زلزله

بیمارستان ها و مراکز درمانی در شرایط بحران از اهمیت ویژه ای برخوردارند. این مراکز باید به گونه ای طراحی وساخته شوند که ضمن حفظ سلامت کارکنان، مراجعین، تجهیزات و اموال عملکرد جاری خود را حفظ کرده و توانپاسخگویی به جمع کثیر مراجعان و مصدومان ناشی از زلزله را داشته باشند. هدف: پژوهش حاضر با هدف ارزیابی آسیب پذیری لرزه ای و نیز تحلیل کارایی مراکز درمانی محله فردوس انجام شده وسعی بر آن بوده که وضعیت موجود مراکز درمانی محدوده به لحاظ مقاومت سازه، شبکه ارتباطی، شعاع دسترسی و ضوابط طراحی مورد تحلیل قرار گیرد.روش: این پژوهش کاربردی، به صورت موردی انجام پذیرفته است. برای ارزیابی مقاومت سازه ای مراکز درمانی از تکنیک ارزیابی بصری سریعRVSو برای ارزیابی وضعیت مکانی مراکز درمانی محله از نرم افزارGISاستفاده شد. مجموعه یافته های بدست آمده با تکنیک SWOTمورد تحلیل قرار گرفت.یافته ها: علیرغم قرارگیری این محله در گروه مناطق با خطر پذیری نسبتا پایین شهر تهران، یافته های مطالعه حاکی از آن است که هر چند توزیع مراکز درمانی در این محله از وضعیت مناسبی برخوردار است اما مقاومت سازه ای برخی از مراکز درمانی، همراه با آسیب پذیری شبکه ارتباطی و عدم رعایت ضوابط طراحی شهرسازی، می تواند موجب اختلال عملکرد آنها و عدم کارآیی مراکز درمانی در شرایط وقوع بحران گردد. بنابر این لازم است برای آن چاره ای اندیشیده شود. نتیجه گیری: با توجه به حساسیت و اهمیت مراکز درمانی در زمان زلزله، بررسی آسیب پذیری و تحلیل عملکرد آن ها در زمان قبل از وقوع بحران ضروری است. در محله فردوس، مقاوم سازی سازه ای و غیر سازه ای مراکز درمانی محله و یا انتقالآن ها در سریعترین زمان ممکن، ایمن سازی شبکه راه های منتهی به مراکز درمانی، استفاده بهینه از فضاهای سبز و باز موجود درمحله در برنامه ریزی کاهش خطر، شناسایی فضاهای امن به منظور تخلیه اضطراری و تریاژ، تدوین برنامه های آموزشی و برگزاری مانور های مستمر و تقویت ارتباطات بین بخشی در سطح مراکز درمانی منطقه، شهرداری و سایر سازمان های اجرایی جهت مدیریت بحران های احتمالی از اقداماتی است که می توان برای کاهش آسیب پذیری این مراکز انجام دا د