تاثیر عوامل محیطی بر کاربر در طراحی مراکز فرهنگی تفریحی (مورد مطالعاتی:فضاهای تفریحی فرهنگی منطقه 22 تهران)

طراحی و شکل گیری مناطق جدید در شهرهای امروزی بدون توجه به کیفیت مطلوب محیطی از یک سو و عدم تطبیق فضاهای شکل گرفته با فرهنگ اجتماعی متفاوت متعاملین با فضاها از سوی دیگر، باعث شده تا فضاهای عمومی نوین ،چه به لحاظ کیفیت و زیبایی بصری و چه روابط اجتماعی حاکم در فضا، ویژگی های مورد انتظار یک محیط اجتماعی پاسخگو برای جذب افراد به خود را نداشته باشند. زندگی ما را از جهات مختلف تحت تاثیر محیط های رفت و آمدی و روابطی است که در آن برایمان شکل می گیرد. اعتماد به نفس، احساس هویت، آرامش و امنیت... ؛ به نظر می رسد در مطالعه ویژگیهای یک محیط، علاوه بر ارزشهای کاربری زمین، و ویژگیهای کالبدی ،مطالعه ویژگیهای اجتماعی، تعاملات و احساسات کاربران در آن محیط نیز حائز اهمیت است؛ از سویی تاثیر محیط بر افراد بنا به ویژگیهای شخصیتی، نوع تعاملات و میزان استفاده آنها از محیط، متفاوت است تا جاییکه ممکن است مکانی علیرغم اینکه فاقد ارزش معماری است،دارای هویت و خاطره انگیز برای قشر خاصی از اجتماع باشد و افراد بیشتری را به سوی خود جلب نماید. هدف از این تحقیق شناخت دقیق تر این مولفه های تاثیر گذار محیطی بر کاربران مراکز تفریحی فرهنگی به عنوان یک فضای عمومی با اهمیت در این مبحث و در نهایت دستیابی نهایی به چارچوبی کلی برای طراحی با کیفیت مطلوب تر(کالبدی و ادراکی) این مراکز،در منطقه 22 تهران به عنوان مورد مطالعاتی است که در سال های اخیر رشد یافته و رو به توسعه است. فرضیه تحقیق بر این اساس است که این عوامل شامل ابعاد کالبدی محیط اعم از نورپردازی، رنگ ، فرم ، بدنه های هماهنگ، گیاهان، آب و... و بعد ادراکی شامل عواملی چون تنوع پذیری ، انعطاف پذیری، اتفاقات و نمایشگاهها،احساس امنیت، قابلیت محیط برای مشارکت دادن افراد در فعالیتها و ...است

Keywords:

روانشناسی محیط , کاربر , هویت جمعی , فرهنگی تفریحی , فضاهای عمومی , منطقه 22تهران