بررسی تطبیقی روش همسازی بااقلیم بین معماری ایران و ترکیه نمونه موردی: شهررشت وشهرآنتالیا

بیان میدارد که بین راهکارهای معماری درطراحی اقلیمی بافت مسکونی کم ارتفاع مناسباتی وجود دارد و رعایت آنها دستیابی به الگوهای مناسب اقلیمی را میسر می سازد اقلیم موردنظر مطالعه معتدل است که مهمترین عوامل تاثیر گذار آن برمعماری رطوبت بالای هوا و خاک و همچنین میزان زیاد بارندگی است هفت شهر مورد مطالعه شامل انتالیا و رشت براساس شباهت درمهمترین معیارهای اقلیمی همچون زاویه تابش آفتاب دما رطوبت هوا وزش باد و میزان بارندگی انتخاب شدند ازطریق تجزیه و تحلیل اقلیمی و بررسی تطبیقی و قیاسی نمونه ها اصول حاکم برالگوهای بهینه اقلیمی برای بافت مسکونی کم ارتفاع استنباط میشود که دربخش نتایج مقاله اورده شده است براساس نتایج سامان یابی غیرمتمرکز و پراکنده ابنیه دربافت را میتوان شرط لازم دردستیابی به الگوی مناسب اقلیمی برشمرد و سایرراهکارها تاحدزیادی تابع این امر هستند دربافت های با تراکم کم بهره گیری ازنور جنوب خورشید و نسیم مطلوب ساده تر است همچنین فضای سبز میتواند برخی راهکارهای اقلیمی را تسهیل کرده و درراستای شرایط بهینه اقلیمی موثر باشد

Keywords:

اقلیم , الگوهای مناسب اقلیمی , بافت های مسکونی کم ارتفاع , شهرهای با اقلیم معتدل , رشت , آنتالیا