مدیریت بهداشت محیط در قبل و بعد از حادثه

بروز بلایای طبیعی در هر کشوری امکان پذیر می باشدو بسته به اجرای راهکارهای مدیریت بحران ، شیوه برخورد با آن متفاوت است تاجائی که یک بلای طبیعی در هر کشوری می تواند باعث خسارت جانی و مالی چشمگیری گردد در حالی که همان بلا در کشوری دیگر که برنامه پیشگیری از پیامدهای اضطراری را پیش بینی نموده وآمادگی لازم جهت مقابله با بلایای طبیعی را تدارک دیده است، اندک می باشد. تاریخ دیرین این آب و خاک شاهد وقوع وضعیتهای اضطراری و بلایای طبیعی بسیار بوده است. در سالهای اخیر با توجهب ه رشد روز افزون جمعیت در شهرهای بزرگ، تمرکز فعالیتهای اقتصادی صنعتی، فقدان هماهنگی توزیع جمعیت با توسعه شهری و تخریب مناسب زیست محیطی و طبیعی، آسیب پذیری کشور را به خصوص در مناطق شهری در برابر وقوع بلایا افزایش داده است. با توجه به این امر، اقدامات در قبل و بعد از بحران در کمیته فرعی تخصصی بهداشت و درمان اقدامات بهداشت محیط به منظور کاهش حطراتی که سلامت افراد را تهدید میکند و همچنین فراهم نمودن فرصتهائی برای بهبود وضعیت سلامت ضرورت می باید. همان گونه که از تعریف بهداشت محیط(کنترل عواملی از محیط که به نحوی بر روی سلامت جسمی، روانی، اقصادی و اجتماعی انسان تاثیر گذاشته یا خواهد گذاشت) بر می اید، مهمترین بخش امداد و نجات شامل انتقال و ساکنان افرادبحران زده و حمایت آنها در زمان سکونت می باشد. اقدامات اختصاصی بهداشت محیط در اردوگاههای اضطراری شامل تامین آب آشامیدنی سالم، کنترل ونظارت بر تهیه و توزیع مواد غذائی، جمع آوری و دفع فاضلاب و زباله، مبارزه با حشرات و جوندگان، عملیات گندزدایی ، شرایط محل اسکان و... می باشد.