بررسی عوامل حیات بخش معماری سنتی بر مبنای رابطه میان انسان و طبیعت نمونه موردی خانه های سنتی یزد

با اینکه تاثیر بی واسطه محل زندگی بر روان انسان ها بر هیچکس پوشیده نیست اما امروزه بخش عمده ای از زندگی انسان ها در خانه هایی می گذرد که با پاسخگوی صرف به ابعاد جسمی انسان نسبت به ابعاد روحی و روانی انسان بی توجه بوده اند این مسئله از انجا که در طولانی مدت منجر به از هم گسیختگی روانی و تنزل کیفیت زندگی ساکنین شده است باعث شد انسان (معمار) امروز به دنبال اصالت بخشیدن به نیازهای درونی خویش، مقصدی فراتر از پاسخگویی به نیازهای فیزیکی در سر داشته باشد مقصدی که پاسخگوی نیازهای روانی او نیز باشد در این زمینه محقق با توجه به کیفیت غیر قابل انکار معماری خانه های سنتی یزد در رابطه با طبیعت و عوامل حیات بخش آن که عامل پایداری معماری سنتی است سعی کرده است در یک روش پیمایشی و زمینه ای و با تکیه بر نظر کاربران فعلی خانه های سنتی به بررسی عوامل حیات بخش این خانه که در حال حاضر به عنوان دانشکده هنر و معماری مورد استفاده است بپردازد با توجه به نتیجه تحقیق دو عامل شاخص در حیات بخشی خانه های سنتی موثر است که عبارتند از : الف) مشخصه های طبیعت که شامل 1- تجلی آسمان 2- تجلی خاک، 3- تجلی آب، 4- تجلی نور 5- تجلی درختان می شود و ب ) مشخصه های تجریدی از ساختار زنده که شامل 1- حرکت 2- زمان و 3- تغییر پذیری می باشد که هر کدام به شیوه های مختلف در خانه ها سنتی متجلی شده اند نتایج این تحقیق می تواند در تداوم ارزش های معماری سنتی و ارتقای کیفیت مسکن جدید موثر و سازنده باشد.

Keywords:

انسان و طبیعت , طبیعت و معماری , عوامل حیات بخش , خانه های سنتی یزد