مکان یابی فضاهای آموزشی با استفاده از منطق فازی و سیستم اطلاعات جغرافیایی (مطالعه موردی: مدارس ابتدایی منطقه 4 شهر ارومیه)

تعیین توزیع بهینه کاربری ها و مراکز خدماتی مسئله ای است که اغلب اوقات برنامه ریزان با آن سروکار دارند، چرا که به دلیل رشد پر شتاب جمعیت و کالبد شهرها، مشکلاتی مانند کمبود و عدم توزیع فضایی مناسب کاربری ها بوجود آمده است. در این میان فضاهای آموزشی در زمره کارکردهایی است که از اهمیت روز افزونی برخوردار بوده و با توجه به جوانی جمعیت کشورمان، لزوم تأسیس مدارس جدید و مکانیابی بهینه و مناسب آنها مستمراً بیشتر می شود. در این تحقیق ابتدا با بهره گیری از روش تحلیل شبکه در توزیع فضایی، در محیط سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) ، مکان استقرار ، شعاع عملکرد مدارس ابتدایی منطقه 4 شهر ارومیه مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته و در روش تحلیل شبکه ای مناطقی که خارج از شعاع پوشش مدارس موجود هستند، مشخص گردیدند. سپس با استفاده از روش فرآیند تحلیلسلسله مراتبی (AHP) و منطق فازی، لایه ها و معیارها و همچنین زیر معیارهای موثر در مکانیابی مدارس ابتدایی، وزن دهی و با یکدیگر ترکیب شده و مناطق مناسب و نامناسب برای احداث مدارس ابتدایی مخصوصأ در منطقه خارج از شعاع پوشش مدارس ابتدایی موجود بدست آمدند. نتایج بررسی ها نشان داد که مدارس ابتدایی موجود منطقه 4 شهر ارومیه برای پوشش دادن کل فضای منطقه کافی نبوده و برخی از محلات آن با داشتن تراکم دانش آموزی لازم، از داشتن مدرسه ابتدایی محروم بوده و از پوشش مدارس موجود نیز خارج هستند و نیازمند مکانیابی و احداث مدارس جدیدی با در نظر گرفتن معیار ها و استاندارد های موثر در مکانیابی فضاهای آموزشی می باشند تا کل فضای منطقه تحت پوشش مدارس موجود و جدید قرار گیرد.

Keywords:

مکانیابی , مدارس ابتدایی , روش تحلیل سلسله مراتبی AHP , و GIS , ارومیه