واکاوی ومقایسه ی تطبیقی نحوه ی طراحی بااجرا در جوار آثار تاریخی از منظر نیل به سرزندگی (نمونه موردی مزار شیخ صفی الدین اردبیلی)

نواحی مرکزی شهر به دلیل تنوع کاربرد وکارکرد های تجاری وغیر تجاری در جذب مردم و تامین نیازهای حیات عمومی شهر نقش بسزایی دارند.حال وجود یک بنا ی ارزشمند تاریخی یا مذهبی در آن ناحیه , حکم قلبی را دارد که شادابی آن باعث نشاط شهر وافسردگی آن انحطاط شهر را رقم میزند.با این اوصاف طرح هایی که برای بافت کهن و حریم بلافصل این بنا ها ارایه میشوند وآنچه که به مرحله یاجرا درمی آید ونهایتا مورد استفاده وبهره برداری مردم قرار میگیرد محور اصلی این مقاله میباشد.لذا هدف این مقاله بررسی اهداف وایده های طراح برای زنده سازی ناحیه مذکورومقایسه ی آن با آنچه که ساخته وبرآورده میشود خواهد بود. در این مسیر، علاوه بر مطالعات کتابخانه ا ی ، اعمال میدانی ، بررسی نقشه ها و طرح ها ، انجام گرفته که ارایه میشوند وبرای مطالعات نمونه موردی بقعه ی شیخ صفی الدین اردبیلی وحریم آن که طی هفت مرحله طراحی شده وبه اجرا درآمده است وهم اکنون مورد استفاده عموم میباشد,انتخاب شده است

Keywords:

بافت تاریخی , طراحی محدوده های تاریخی , اجرای طرحها , بقعه شیخ صفی