روش استفاده بهینه از شبکه خیابان های مرکزی شهرهای متوسط مطالعه موردی اردبیل

امروزه نظر طراحان شهری دوباره به مرکز شهر معطوف شده است. نواحی حاشیه ای وشهرک های اقماری،افزایش تراکم وتعدادطبقات در سطح شهر وابسطه به ناحیه مرکزی می باشد.دینامیک شهری وابسته به ناحیه مرکزی بالاخص در شهرهایی با هستهقوی مرکزی تبادلات بین ناحیه ای وجذب سفر این ناحیه باعث بروز مشکلات تراکم ترافیکی،آلودگی هوا وشلوغی وبی نظمی می شود.در مجموعه حاضر سعی بر این بوده است با استفاده از خصوصیات شبکه شهری وحوزه های ترافیکی وبا در نظر گرفتن مراحل تولید سفر،توزیع سفر وتفکیک سفر وتخصیص ترافیک،روشی را دنبال نمود که بهترین توزیع استفاده کنندگان از انواع مدهای سیستمصورت گیرد.بدین ترتیب شبکه موجود ناحیه مرکزی بدون اعمال تغییرات در تعداد خطوط،تعریض خیابان ها،ایجاد تقاطع های غیر همسطح وغیره قادر به سرویس دادن سفر های جذب شده بدون به کار گیری تکنولوژ ی های جدید و کنترلهای هوشمند امکان پذیر نخواهد بود. ضمن این کنترل فیزیکی با توجه به محدودیتهای موجود در نهادهای کنترلی از حیت نیروی انسانی و منابعمالی جوابگو نمی باشدو از سوی دیگر رشد روزافزون تعداد وسایط نقلیه و افزایش سفرهای مردم به ویژه به هسته مرکزی شهر به این مشکلات و نارسایی ها دامن می زند.برای ملموس تر شدن تحلیل همچنین بدلیل فقدان اطلاعات کافی برای کالیبره کردن مدل در شهر مطالعه موردی اقدام به استفاده از روش ارزیابی کیفی پروژه ها در دست یابی به اهداف برنامه ریزی،شده است.نتیجه این ارزیابی راه حلی راکه باهزینه های ثابت ومتغیر پایین وعوارض اجتماعی کمتر همچنین اثرات آلودگی هوا وصدمه به زیبایی شهر وآلودگی صوتی کمتر، مشکل ترافیک وتاخیرهای موجود درناحیه مرکزی را برطرف می کند،بدست می دهد.