تأثیر توسعه گردشگری در محرومیت زدایی (مطالعه موردی: شهرستان صالح آباد)

گردشگری به عنوان بزرگترین و پیچیده ترین صنعت دنیا به شمار می رود. تنوع ابعاد و پیچیدگی های صنعت گردشگری متناسب با مناطق جغرافیایی، زمینه های ویژها ی برای برنامه ریزی و مدیریت گردشگری می طلبد. در مناطقی که پتانسیلها ی بالقوه فراوانی برای توسعه صنعت گردشگری دارند، اما روند مطلوبی را طی ننموده اند، باید به دنبال عوامل و عناصری گشت،که سبب سرعت بخشیدن به حرکت کند جریان گردشگری هستند. هر چند توسعه گردشگری در مناطق مختلف راه حل کلی برای همه مسائل نیست، اما راهبردهای نوینی پیش روی برنامهریزان و تصمیمگیران مرتبط میگذارد، که برای توسعه پایدار و کاهش محرومیت مناطق میتواند مؤثر باشد .بر این اساس، هدف مقاله، بررسی وضعیت مناطق نمونه گردشگری در جهت محرومیت زدایی است؛ به گونه ای که سبب توسعه گردشگری و افزایش اشتغال محلی با شیوه های مشارکتی گردد .روش تحقیق، توصیفی – تحلیلی و مبتنی بر مطالعات اسنادی و کتابخانه ای و بررسی های میدانی است . مطالعه موردی شامل شهرستان صالح آباد(استان ایلام) است .داده ها و اطلاعات به طرق مختلف مراجعه به سازمان ها و مراکز مرتبط و بررسی های پیمایشی و پرسشنامه جمع آوری شدند، با استفاده از شیوه ارزیابی قابلیت ها و توانمندی های منطقه صالح آباد در زمینه ایجاد اشتغال و به تبع آن محرومیت زدایی مشارکتی مورد سنجش و ارزیابی قرار گرفت. آثار مؤلفه های قابل انتظار در منطقه صالح آباد در جهت محرومیت زدایی ارزشیابی شدند. نتایج نشان میدهد، وضعیت حکایت از منبع گرا بودن ویژگی های جغرافیایی و ظرفیت تحمل منطقه، ارزیابی گردشگری در منطقه بود

Keywords:

محرومیت زدایی , شهرستان صالح آباد , توسعه گردشگری