بررسی نقش تربیتی دعا با تاکید بر صحیفه سجادیه

دعا از زیبا ترین جلوه های پرستش خداوند است . و در مکتب اهل بیت (ع) از جایگاه ویژه ای برخوردار است . ادعیه ائمه معصومین (ع) تنها بیان عباراتی در نیایش خداوند نبوده و در حقیقت کلاس درس و آموزش معارف الهی در حالت دعا است . دعا و نیایش ضرورت دارد، زیرا خداوند فطرت ما را برا دعا گویی و هم سنخی با خویش قرار داده و دستور گفتگو باخود را صادر کرده است. دعاهایی که از پیامبر اکرم (ص) و اهل بیت آن حضرت (ع) وارد شده بهترین مکتب و مسلک تربیتی و سرمشق و الگو برای هر فرد مسلمان خواهد بود. اما سجاد(ع) به عنوان جانشین رسول خدا (ص) در قالب دعا مکارم اخلاق را به ما آموزش می دهد. لذا در این پژوهش که با ساتفاده از روش تحقیق تحلیل اسنادی مورد بررسی قرار گرفته ، نقش تربیتی دعا با تاکید بر صحیفه سجادیه مورد بررسی قرار می گیرد . با دقت د رصحیفه سجادیه و ادعیه ائمه معصومین (ع) در می یابیم که ، دعا نوعی خود آگاهی و بیداری دل و اندیشه و سبب خود سازی و خداشناسی است . دعا وسیله ی دفع آسیب ها و حوادث ناوار ، سپری محکم در بابر مسیبت ها ، بلا و گرفتاری ها و سبب شمول رحمت حق و بهترین وسیله برای رسیدن به تعادل روحی است .

Keywords:

دعا , تربیت , صحیفه سجادیه