بررسی و کشف تناسبات در نقش برجسته های سنگی دوران شاپور اول ساسانی

این مقاله به بررسی تناسبات انسانی و حیوانی درنقوش برجسته سنگی شاپوراول ساسانی می پردازد بررسی برروی هفت نقش برجسته ی سنگی شاپوراول انجام گرفته است فرایندب ررسی شامل استفاده ازروشهای هندسی انتقال اندازه ها برای ترسیم افراد درحالت ایستاده باهدف تعیین ابعادوتناسبات اعضای گوناگون بدن بوده است سپس یافته ها با تناسبات انسانی لئوناردوداوینچی به عنوان مرجعی برای ابعادانسان واقعی مقایسه شده است درنهایت باهدف ت عیین منشا این تناسبات نتایج بررسی حاضر با تناسبات انسانی موجود درهنرتمدنهای یونان و روم هخامنشی اشکانی وهمچنین باتناسبات به کاررفته درنقش برجسته های اردشیراول و مجسمه سنگی شاپورمقایسه شده است نتیجه بررسی حاضر نشان میدهد که درنقوش برجسته ی سنگی شاپوراول طراحان ازسربه عنوان واحداندازه گیری برای طراحی کل بدن انسانی و حیوانی استفاده کرده که این واحداندازه گیری درهنر تمدنهای یونان و روم باستان برای ترسیم پیکره های انسانی مورداستفاده قرارگرفته است طراحان دوره ساسانی ازنوعی تناسبات انسانی دارای نسبت مشخص یعنی 7سربرای ارتفاع کل بدن برای افراد انسانی به غیرازپادشاه و 6.5 سربرای ارتفاع کل بدن پادشاه استفاده کرده اند همچنین برای طراحی پیکره اسب ازتناسبات طبیعی بسیارزیاد بهره گرفته و اسب را نزدیک به شکل طبیعی طراحی کرده اند

Keywords:

نقش برجسته , تناسبات , هنرساسانی , شاپوراول