بررسی تأثیرات مدول الاستیسیته لایه ها، عمق و فاصله ی بین تونل ها بر میزان نشست سطح زمین در اثر حفاری تونل های دوقلو

با گسترش حمل ونقل عمومی در شهرها اغلب نیاز به حفاری تونل امری اجتناب ناپذیر به نظر می رسد. یکی از مسائلی که همواره تونل سازی در فضاهای شهری را با چالش مواجه می سازد امکان ایجاد نشست های قابل توجه حین حفاری تونل و ایجاد مشکل برای سازه های سطحی می باشد. در این میان ساخت تونل های دوقلو و یا ساخت تونل های جدید در نزدیکی تونل های موجود نیز در بیشتر موارد اجتناب ناپذیر می باشد.] 1[ در بسیاری از حالات ژئوتکنیکی امکان مواجه با تشکیلات لایه بندی شده با ویژگی های مصالح متفاوت در محل وجود دارد، از آنجایی که با استفاده از روش های عددی می توان تونل را در شرایط متفاوت و پیچیده توده سنگ مدل سازی نمود و تنش ها و جابجایی های ایجاد شده در اطراف تونل ها را با دقت بالا پیش بینی کرد فلذا در این تحقیق با استفاده از نرم افزار تفاضل محدود FLAC نشست حاصل از حفاری تونل های دوقلوی متروی شهر چنگدوی چین مدل سازی عددی گشته و نتایج با واقعیت مقایسه شده است سپس تأثیر پارامترهایی مانند مدول الستیسیته لایه ها، عمق قرارگیری تونل ها و فاصله ی بین تونل ها مورد بررسی قرار گرفته است. بررسی ها نشان می دهد نتایج تحلیل عددی مطابقت خوبی با واقعیت دارد، همچنین با افزایش مدول الاستیسیته لایه ها و عمق قرارگیری تونل ها و فاصله ی تونل ها، نشست کاهش می یابد

Keywords:

تونل های دوقلو , نشست , FLAC , مدول الاستیسیته , عمق قرارگیری تونل ها , فاصله ی بین تونل ها