ارزیابی شاخص های زیست اقلیمی گردشگری شهر پیرانشهر

در این پژوهش با استفاده از شاخص های اقلیم گردشگری میکزکوفسکی (TCI) و ترجونگ به ارزیابی اقلیم گردشگری شهرستان پیرانشهر پرداخته شده است. این شاخص به شکلی سیستماتیک شرایط اقلیمی را برای توریسم مورد ارزیابی قرار می دهد. برای محاسبهً این شاخص پارامترهای میانگین حداکثر ماهانهً دمای روزانه، حداقل رطوبت نسبی، میانگین رطوبت نسبی روزانه، بارش، کل ساعات آفتابی و سرعت باد مورد استفاده قرار می گیرند. در ماههای اردیبهشت، تیر، مرداد و شهریور شرایط آسایش وجود دارد و در ماههای آذر، دی، بهمن و اسفند، ضریب اسایش عصبی سرد است. محاسبات به روش بیکر نشان داد که طی ماههای بهار و تابستان شرایط محیطی خنک، ملایم و مطبوع و آسایش بیوکلیمای وجود دارد. نتایج حاصل از TCI نشان می دهد که ماههای فروردین تا تیر دارای رتبه عالی می باشند و بهترین وضعیت اقلیمی را از نظر آسایش گردشگران دارند. به طور کلی بررسی شاخص های به کار رفته در این پژوهش نشان می دهند که ماههای فروردین تا آبان بهترین زمان برای گردشگری در شهرستان پیرانشهر می باشد

Keywords:

گردشگری , اقلیم , شهرستان پیرانشهر , شاخص های TCI و ترجونگ