مطالعه اثر پیش تیمار بذر بر خصوصیات جوانه زنی و رشد و نمو طالبی رقم سمسوری

Publish Year: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 537

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

AEFSJ01_152

تاریخ نمایه سازی: 29 شهریور 1394

Abstract:

پیش تیمار بذر با برخی مواد شیمیایی از جمله تنظیم کننده های رشد گیاهی باعث بهبود پارامتر های جوانه زنی، رشد و نمو و افزایش یکنواختی در رشد گیاهان می گردد. به این منظور، در آزمایش گلخانه ای، اثر پیش تیمار بذر با محلول های سالیسیلیک اسید (0/1 میلی مولار )، متیل جاسمونات (1 میکرو مولار)، هیومیک اسید (1/5 درصد) و آب (شاهد) بر پارامتر های جوانه زنی و رشد دانهال مطالعه گردید. آزمایش بصورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی در پتری دیش های شیشه ای روی طالبی رقم سمسوری انجام گرفت. در مقایسه با شاهد، این ترکیبات سبب افزایش درصد جوانه زنی، طول ریشچه و ساقچه، وزن تر و خشک ریشه و اندام هوایی و کاهش نشت یونی از برگ گردیدند. پیش تیمار بذر های طالبی با محلول 1 میکرو مولار متیل جاسمونات سبب 81 درصد ظهور گیاهچه شد در حالی که در شاهد درصد ظهور گیاهچه 40 درصد بود. در پژوهش انجام شده، بیشترین میزان وزن تر و خشک ساقه به تیمار هیومیک اسید تعلق داشت به طوری که هیومیک اسید توانست وزن خشک ساقه را به بیش از 2 برابر نسبت به شاهد افزایش دهد. همچنین بیشترین وزن ترکل گیاهچه متعلق به این تیمار بود (به میزان 55 درصد در مقایسه با شاهد افزایش داشت). محلول های استفاده شده سبب افزایش طول ساقچه به میزان 50 درصد نسبت به شاهد شدند. کلیه تیمارها سبب کاهش نشت یونی شدند که به طور متوسط حدود 33/3 درصد در مقایسه با شاهد کاهش داشت. که بر این اساس می توان نتیجه گیری کرد که تیمار های اعمال شده از طریق کاهش نشت یونی و افزایش آب نسبی برگ باعث افزایش وزن گیاه گردیده و گیاه را قادر به تولید میوه و در نتیجه محصول نهایی بیشتر ی کرده است که از نظر کاربردی و تجاری قابل اهمیت است.

Authors

طاهره مقبلی

دانشجویی دکتری سبزیکاری دانشگاه تبریز

محمد جواد آروین

عضو هیئت علمی دانشگاه شهید باهنر کرمان