جداسازی و تکثیر ژن پیرووات دکربوکسیلاز (PDC) از باکتری Zymomonas mobilis با استفاده از واکنش زنجیره ای پلیمراز به منظور افزایش تولید بیو اتانول

پیشرفت های اخیر در صنعت و افزایش سرعت شهر نشینی، منابع انرژی پایدار را می طلبد. اتانول ساخته شده از بیو مس توسط میکرو ارگانیزم ها یکی از استراتژی های بی نظیر و سود مند از لحاظ اقتصادی و محیطی است و میتواند به عنوان یک سوخت پاک، ایمن و جایگزین برای سوختهای فسیلی مورد ملاحظه و بررسی قرار گیرد. در مسیر تولید بیو اتانول از مسیر امبدن مایرهوف، پیرووات دکربوکسیلاز ( pdc) یک آنزیم کلیدی در همه تخمیرهای اتانولی می باشد. اگرچه این ژن به صورت گسترده در گیاهان، مخمرها و قارچها توزیع شده است ولی در حیوانات وجود ندارد و نیز در تعداد کمی از باکتری ها (بهصورت محرز در سه میکروارگانیزم) موجود می باشد.این آنزیم دکربوکسیلاسیون غیر اکسیداتیو پیروات به استالدهید را با استفاده ازیون Mg2+ و تیامین پیروفسفات به عنوان کوفاکتور، کاتالیز می کند.سپس استالدهید تولید شده توسط ژن الکل دهیدروژناز (ADH) در طول اکسیداسیون NADH به اتانول تبدیل می شود. هدف از این تحقیق جداسازی این ژن ( pdc) از باکتری Zymomonas mobilis ا ز طریق طراحی پرایمر (با استفاذه از نرم افزار های VectorNTI و OLIGO6 ) و با استفاده از واکنش زنجیره ای پلیمراز بود.که ژن مورد نظر با موفقیت جداسازی و باند مورد نظر مشاهده گردید. این ژن حاوی جایگاه های برشی Sal I و Xho I درابتدا و انتهای خود می باشد که میتواند در انواع حامل های بیانی باکتریایی قرار گرفته و موجب افزایش بیان ژن گردد.

Keywords:

بیواتانول , طراحی پرایمر , واکنش زنجیره ای پلیمراز , ژن پیروات دکربوکسیلاز