بررسی اثرات دو الیسیتور غیر زیستی برمیزان والرتیک اسید در ریشه های موئین سنبل الطیب (Valeriana officinalis L.)
Publish place: 8th national biotechnology congress of I.R. Iran & 4th National Conference on biosecurity
Publish Year: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 858
This Paper With 5 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NBCI08_0275
تاریخ نمایه سازی: 29 شهریور 1394
Abstract:
در این تحقیق اثرات دو الیسیتور غیر زیستی شامل منیزیم و کلسیم بر میزان تولید و الرنیک اسید از طریق ریشه های موئین گیاه سنبل الطیب مورد بررسی قرارگرفت. روش ها: به منظور القای ریشه های موئین از سویه A13 باکتری اگروباکتریوم رایزوژنز استفاده شد. برای تایید تراریخت بودن ریشه ها وعدم آلودگی، واکنش PCR برای تکثیر اختصاصی ژن rolB و virD انجام گردید. ریشه های موئین بدست آمده در محیط کشت موراشیک واسکوگ در بیست و سومین روزه کشت از طریق نمک های منیزیم و کلسیم (درغلظت های 2، 4 و 6 برابری محیط کشت MS نرمال)به مدت 3 و 7 روز تیمار شده و ریشه ها بعد از 8 هفته رشد در محیط کشت بدون الیسیتور برداشت شدند. پس از عصاره گیری میزان والرنیک اسید توسط دستگاه HPLC اندازه گیری شد.نتایج: نتایج بدست آمده نشان داد که غلظت و مدت زمان تیمار باالیسیتور دو فاکتور مهمی هستند که میزان تولید والرنیک اسید را تحت تاثیر قرار دادند. بیشترین مقدار والرنیک اسید (1/11 میلی گرم بر گرم ماده خشک، 5/52 برابر شاهد، 0/20 میلی گرم برگرم ماده خشک) مربوط به تیمار ریشه های موئین با 6 برابر کلسیم به مدت 3 روز بود.
Keywords:
Authors
محمد رضا دینی ترکمانی
دانشجوی دکتری تخصصی(PhD)، دانشکده علوم، گروه زیست شناسی، ارومیه
ناصر عباسپور
استادیار، دانشکده علوم، گروه زیست شناسی، ارومیه
مراد جعفری
استادیار، دانشکده کشاورزی، گروه اصلاح نباتات، ارومیه
افسانه صمدی
دکتری فیزیولوژی گیاهی