توسعه مدل ارزیابی سامانه های کنترل خودکار شبکه های آبیاری و کاربرد آن برای ارزیابی منطق کنترل فازی

محدودیت منابع موجود برای احداث شبکه های جدید آبیاری در دنیا، پایین بودن عملکرد اغلب شبکه های آبیاری از حد انتظارات و صرف سرمایه های وسیع جهت ساخت و بهره برداری از آنها، موجب توجه بیش از پیش به ارزیابی و ارتقاء عملکرد شبکه ها گردیده است. خودکارسازی شبکه های آبیاری نقش بسزایی در افزایش بهره وری آب ایفا می نماید. گسترش روزافزون خودکارسازی در شبکه های آبیاری بیانگر لزوم ارائه مدل جهت ارزیابی این سیستم هاست. در این تحقیق مدل INACSEM با استفاده از روش ارزیابی کلاسیک برای ارزیابی سامانه های کنترل خودکار در شبکه های آبیاری تهیه گردیده است. در این مدل، ارزیابی شامل دو دیدگاه فنی و عمومی است. دیدگاه فنی شامل انواع تجهیزات، نرم افزار و سازه های کنترل خودکار و کاربرد آنها در مراحل مختلف بهرهبرداری در بخشهای مختلف شبکه و دیدگاه عمومی که جنبه های عمومی ارزیابی را دربر می گیرد، شامل زیردیدگاه مدیریتی، اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی است. به منظور نمایش کاربرد مدل توسعه یافته، منطق فازی مورد استفاده در سامانه سازه تنظیم آب در مقیاس آزمایشگاهی ارزیابی شد که نتایج بیانگر عملکرد 77 درصدی این الگوریتم در تنظیم عمق آب است.

Keywords:

شبکه های آبیاری , ارزیابی , خودکارسازی , مدل