بررسی چگونگی کاربست الگوی باغ ایرانی به مثابه فضای عمومی شهری؛ راهکاری جهت احیاء باغ ایرانی با کاربرد تکنیک فرایند تحلیل سلسله مراتبی AHP

در دهههای اخیر براساس تغییرات حاصل شده در ساختار اجتماعی کشور، الگوی پارکهای غربی به عنوان الگوی غالب طراحی فضاهای سبزعمومی شهری مورد استفاده قرار میگیرند. در کنار آن توسعهی عمودی شهرها ناشی از محدودیت زمین شهری و به تبع آن کمبود فضاهای سبز کافی در شهرها نیز سبب تشدید نیاز به فضای پارک در شهرها گردید. این دو عامل موجب شد الگوی پارکهبای غرببی ببه عنبوان تبامین کننده توامان فضای سبز و فضای عمومی مورد نیاز شهرها مورد توجه برنامهریزان و طراحان شهری قرار گیرد. در این شتاب، باغ ایرانی که در طول تاریخ ایران به عنوان الگوی رایج منظرسازی مورد استفاده قرار میگرفته و پژوهشهای بسیاری در ابعاد گوناگون زیباییشناختی، روانشناسی و پایداری آنها انجام گردیده، زیر سایهی پارکهای غربی قرار گرفت. تحقیق پیشرو با هدف پاسخگویی به این سوال مطرح می شود که چگونه می توان از الگوی باغ ایرانی به جای پارکهای غربی جهت تامین فضاهای سبز عمومی شهری استفاده نمود؟ این هدف با بررسی ویژگیها و معیارهای فضاهای عمومی و مقایسهی تطبیقی آنها با خصوصیات کالبدی و فعالیتی باغ ایرانی محقق خواهد شد. به دلیل نیاز به بررسی علمی قابلیبت کاربست ویژگیهای فضاهای شهری در باغ ایرانی از تکنیک فرایند تحلیل سلسله مراتبی(AHP) استفاده خواهد شد نتیجه آنکه الگوی باغ ایرانی با پذیرش تغییرات کالبدی و فعالیتهای اجتماعی متناسب آن، میتواند جایگزین مناسبی برای پارکهای غربی به عنوان فضای سبز عمومی شهری باشد تا از این طریق هم به اهداف فضاهای عمومی شهری پاسخ داده شود و هم نسبت به احیاء باغهای ایرانی، گامی درخور برداشته شود

Keywords:

الگوی باغ ایرانی , الگوی پارک , فضای عمومی شهری , معاصرسازی