ارزیابی روشهای مختلف تحلیل ناپایداری کف گودهای مهار شده

چندین روش تعادل حدی برای محاسبه ضریب اطمینان ناپایداری کف گودهای مهار شده با بست های افقی موجود است که هر روش محدودیت ها و مزایایی دارند . روش ترزاقی (1943) ، روش بیروم و آید (1956) روش ترزاقی اصلاح شده و روش تحلیل حدی چن (1975) از معروفترین این روشها می باشند . از دیگر روشهایی که اخیراً نیز مورد توجه قرار گرفته است روشهای عددی هستند . در این تحقیق، روش های مختلف ارزیابی پایداری کف گودبرداری ها در خاک های چسبنده مورد بررسی و نتایج هفت مطالعه موردی مقایسه گردیده اند . در تحلیل عددی از برنامه Plaxis دو بعدی که یک برنامه اجزاء محدودی است استفاده شده است . در تمام موارد ملاحظه شد که روش ترزاقی غیر واقع بینانه ترین نتایج را ارائه می نماید . مقادیر ضرایب اطمینان حاصل از دو روش ترزاقی اصلاح شده و بیروم و آید تقریبا نزدیک به هم می باشند . روش تحلیل حدی همواره نتایجی معقولتر ارائهمی نماید . در کل، دو روش تحلیل حدی و روش اجزاء محدود نتایجی منطقی تر نسبت به سایر روشها ارائه می نمایند .

Keywords:

پایداری کف , ضریب اطمینان , گودبرداری مهارشده