رابطه سبک های یادگیری و انعطاف پذیری شناختی با اضطراب امتحان در دانش آموزان مدارس استعدادهای درخشان

اضطراب امتحان اصطلاحی کلی است که به نوعی ازاضطراب که به اختلال اضطراب اجتماعی DSM خاص که فرد رادرباره توانایی هایش دچارتردید می کند و پیامد آن کاهش توان مقابله با موقعیتهایی مانند موقعیت امتحان است اشاره دارد موقعیت هایی که فرد را درمعرض ارزشیابی قرار میدهند و مستلزم حل مشکل با مساله هستند تریفونی و شاهینی 2011 درواقع اضطراب امتحان نوعی اضطراب ارزشیابی است بدین معنا که باتوجه به مرحله بروز آن ارزیابی یا خودتهدید سازی ازموقعیت ازمون است اضطراب امتحان درشرایط شناختی نابهنجار مانند ادراکهای نگران کننده و افکارنامربوط به امتحان دربرابر استرس زاهای تحصیلی بروز می کند این پاسخ های بهنجار به موقعیت های بسیارفشارزا به کاهش درعملکرد حافظه فعال می انجامد پارکز - است ، مگلوویزر و اوتین گن 2010 ساراسون 1984 نیز اضطراب امتحان را نوعی اشتغال به خود میداند که باخود کم انگاری و تردید درباره توانایی خود مشخص میشود و غالبا به ارزیابی شناختی منفی نداشتن تمرکز حواس واکنش های فیزیولوژیک نامطلوب و افت عملکرد تحصیلی منجر میشود نوجوانانی که احساس می کنند شناخت و تصویرمناسبی ازخود دارند کمتر به اضطراب امتحان دچار میشوند و علاوه براین میتوانند شیوه های معقولانه تری برای حل دشواریها و مسائل خود بیابند