تاثیر شیرابه حاصل ازکمپوست زباله های شهری بر در صدجوانه زنی وخصوصیات رشدی گیاه شاهی
Publish place: 3rd National Congress of Recycling and Reuse of Orgaic Renewable Resources in Agriculture
Publish Year: 1387
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,429
متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCRRORRA03_014
تاریخ نمایه سازی: 24 مهر 1386
Abstract:
برای رشد روز افزون جمعیت در دنیا، به تولید بیشتر مواد غذایی و ایجاد امنیت غذایی نیاز است . از طرفی ایران با کمبود منابع آبی مواجه بوده وباید از منابع موجود بطور بهینه استفاده نمود . در فرایند تبدیل زباله های شهری به کمپوست، به دلیل رطوبت بالای زباله های خانگی،حجم شیرابه تولیدی زیاد است . شیرابه زباله حاوی مقادیر قابل ملاحظه ای مواد آلی و عناصر غذایی است وبا عنایت به حجم تولید بالای شیرابه، تأثیر شیرابه حاصل از تهیه کمپوست زباله های شهری بر خصوصیات رشدی گیاه شاهی مورد بررسی قرار گرفت . در این مطالعه اثر شیرابه زباله در دو آزمایش یکی با نسبت اختلاط شیرابه با آب 3 ، 10 ، 70 و 100 درصد و دیگری با 1 ، 5 ، 3 و 7 درصد به همراه یک شاهد ( آب مقطر ) در محیط پتری دیش مورد بررسی قرار گرفت . قبل ازانجام آزمایشات کلیه خصوصیات شیمیایی شیرابه تعیین شد . همچنین مناسبترین روش جهت گندزایی شیرابه تعیین گردید . نتایج بدست آمده درآزمایش اول نشان داد که به استثنای تیمار 100 درصد، در کلیه تیمارها جوانه زنی بذرشاهی انجام شد . اما به دلیل سمیت زیاد در تیمار های 10 و 70 درصد کلیه جوانه ها از بین رفتند . در آزمایش دوم با در نظر گرفتن نسبت اختلاط شیرابه با آب به استثنای تیمار 7 درصد در سایر تیمارها جوانه زنی بذرشاهی انجام شد . حداکثردرصد جوانه زنی در تیمار 1 درصد و حداکثر سرعت جوانه زنی در تیمار 3 درصد مشاهده گردید که احتمالاً به دلیل وجود عناصر غذایی مناسب و درصد رقت بالاوکاهش سمیت ترکیبات آلی دراین تیمار می باشد . به طور کلی، سرعت جوانه زنی تیمارها با غلظت کمتر یا بیشتر از 3 درصد نسبت به شاهد از یک روند کاهشی برخوردار بود . حداکثر طول ریشه چه در تیمار 1 درصد و حداقل آن در تیمار 5 درصد مشاهده شد . بیشترین طول ساقه چه در تیمار 1 درصد و نسبت طول ریشه چه به ساقه چه در تیمار 1 درصد مشاهده گردید . در خصوص شاخص مقاومت شاهی تیمار 1 درصد از شاخص مقاومت بالایی نسبت به تیمارهای 3 و 5 درصد برخوردار بود و حدوداً افزایش 50 درصدی داشت .
Keywords:
Authors
مریم کریم زاده
کارشناس گروه خاک شناسی - دانشکده کشاورزی - دانشگاه فردوسی مشهد
علی رضا آستارایی
استادیار گروه خاک شناسی - دانشکده کشاورزی - دانشگاه فردوسی مشهد