پهنه بندی مخاطرات طبیعی و زیست محیطی بر بستر کارکردها و الگوهای ارتباطی نظام سکونت گاهی (نمونه موردی: شهرستان بابلسر)

مخاطرات طبیعی نظیر سیل، زلزله، روانگرایی، تغییرات خط ساحلی، نطام سکونتگاهی شهرها وروستاهای منطقه ی ساحلی را مورد تهدید قرار می دهد. محدوده موردمطالعه شهر بابلسر دراستان مازندران می باشد. قسمت هایی ازشهر بابلسر از بافت های نامتجانس و فرسودهبرخوردار بوده ودر عین حال پیشروی ساخت وسازها به طرف حریم دریا از اهمیت بالاییبرخوردار است. در این تحقیق ابتدا مخاطرات محیطی و الگوی نظام استقرار سکونتگاهیدرشهرستان بابلسر جمع اوری و لایه های اطلاعاتی بدست آمد. پس ازتهیه لایه های اطلاعاتیبرای تحلیل و ارزیابی اثرات انها بریکدیگر با لایه های طبیعی ادغام شدند و اطلاعات موجود درنرم افزار Arc GIS رقومی شده و پس از تکمیل بانک اطلاعاتی، اطلاعات مکانی وغیرمکانیترکیب شده و مورد تجزیه وتحلیل قرارگرفت. بر اساس نتایج به دست آمده نشان می دهدکهدرحال حاضر میان الگوهای ارتباطی نظام سکونتگاهی و پهنه بندی مخاطرات طبیعی و زیستمحیطی ارتباط معناداری وجود دارد و نظام سکونتگاهی شهرستان بابلسر به دور از پهنه هایدارای خطر بالا می باشد.هدف این تحقیق یک مطالعه اجمالی از الگوهای ارتباطی نظام سکونتگاهی و پهنه بندیمخاطرات طبیعی و زیست محیطی درشهرستان بابلسرمی باشد.