جایگاه گیاه دارچین در اقتصاد و فرهنگ ایران اسلامی
Publish place: The Second National Conference on Medicinal Plants, Traditional Medicine and Organic Agriculture
Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 866
This Paper With 17 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
HBHEAITH02_018
تاریخ نمایه سازی: 29 آبان 1394
Abstract:
دارچین ادویه ای است خوشبو که از پوست نوعی درخت بومی کشور هندوستان به دست می آید. این ادویه از زمانهایقدیم در مناطقی از چین، سیلان، هند، شبه جزیره عربستان و اتیوپی تولید و به سایر نقاط جهان صادر می شده است. برای تولیددارچین هر ساله شاخه های کهنه درخت را بریده و پس از رشد شاخه های جدید پوست آنها را جدا کرده و خشک می کنند.دارچین از گذشته های دور مورد استفاده ایرانیان بوده است و جهت معطرکردن روغن چراغ و خوشبوکردن محیط از آن بهره می-گرفته اند. همچنین مطالعه متون تاریخی نشان می دهد که دارچین یکی از اجزای اصلی در تهیه برخی از انواع شربت های نوشیدنیبوده است. چوب دارچین در معطر کردن مربای ایرانی کاربرد ویژه ای داشته است. دستورهای آشپزی فراوانی در کتب تاریخی بهچشم می خورد که برای معطر کردن پلو، گوشت و خورش از دارچین استفاده شده است. قدما برای دارچین اثرات درمانی فراوانیقائل بوده اند. زکریای رازی دارچین را رافع عفونت، دارای طبع گرم، داروی زکام، مسکن درد گوش، دوست کبد و کلیه و افزایندهنور چشم معرفی می کند. در عین حال طب قدیم مصرف زیاده از حد دارچین را مضر توصیف نموده است و عوارضی از قبیلتحریک کننده سیستم تنفسی، خواب آلودگی، ایجاد کننده ضعف و افزاینده حرکات دودی روده را قابل پیش بینی دانسته است. باتوجه به پیشینه گسترده و قابل تامل این ادویه پرمصرف، جنبه های مختلف گیاهشناسی، تاریخی، پزشکی و خوراکی این محصولبه تفصیل در این مقاله مورد بحث قرار گرفته است.
Keywords:
دارچین- دارصین – قرفه – سلیخه - طب سنتی- ادویه
Authors
زمزم السادات رضوی
دانشآموخته کارشناسی ارشد، گروه تاریخ و تمدن ملل اسلامی واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی مشهد، ایران.
محبوبه طاهری
دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه تاریخ و تمدن ملل اسلامی واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی مشهد، ایران
سیدماهیار شریعت پناهی
استادیار، گروه تاریخ و تمدن ملل اسلامی واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی مشهد، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :