ارزیابی آسایش اقلیمی شیراز با استفاده از شاخص دمای موثر استاندارد

توسعه گردشگری در ارتباط با عوامل متعددی است شناخت هرکدام از عوامل موثر بر آن منجر به رشد این صنعت خواهد شد.این پژوهش ا هدف شناخت شرایط اقلیمی شیراز به عنوان یک عامل تعیین کننده در موقعیت گردشگری انجام شد.به این منظور داده های روزانه متغیرهای جوی دما ،رطوبت نسبی،سرعت باد و ابرناکی ایستگاه همدید شیراز طی دوره زمانی 1951تا2005ازسازمان هواشناسی کشور تهیه شد.از شاخص دمای موثر استاندارد ارزیابی و برآورد آسایش اقلیم گردشگری شیراز استفاده گردید.نتایج این پژوهش نشان داد که بر اساس این شاخص بهترین زمان فعالیت گردشگری در شیراز فروردین اردیبشهت و آبان ماه است.همچنین در نیمه سرد سال مهرماه تا اسفندماه شرایط آسایش اقلیمی چشمگیری وجود دارد.رخداد شرایط آسایش اقلیمی در نیمه سرد سال بیانگر گرمی نسبی شهر شیراز است.حاکمیت شرایط گرم از رخداد تا پایان شهریور و عدم رخداد شرایط مطلوب اقلیمی در این زمان از دیگر نتایج این پژوهش است.

Keywords:

آسایش اقلیمی , دمای موثر استاندارد , شیراز