مطالعه تأثیر ارزش گذاری بیش از حد بر رابطه اقلام تعهدی اختیاری و کیفیت حسابرسی اعم ازدوره تصدی وتخصص حسابرس

در سالهای اخیر واحد حسابرسی مستقل توجه سیاست گذاران را به خود جلب کرده است که در آن بسیاری از دستورالعمل هایقانونی دولت و الزامات فهرست بورس سهام به طور خاص از حسابرسی مستقل حمایت کرده است. با توجه به اهمیت تأثیر ارزش-گذاری بیش از حد بر رابطه بین مدیریت سود و کیفیت حسابرس و با توجه به این که تاکنون پژوهشی در این خصوص در شرکت-های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در ایران انجام نشده است این پژوهش میتواند به عنوان معیاری جدید در کمک بهتصمیم گیری و ارائه راهکارهای مناسب، مورد توجه سهامداران، سرمایه گذاران و اعتباردهندگان قرار گیرد. پژوهش حاضر از لحاظهدف، کاربردی و از بعد روششناسی از نوع تحقیق های توصیفی- همبستگی است. بدین منظور دادههای مورد نیاز از 70 شرکتعضو بورس اوراق بهادار تهران، در طی دوره زمانی 1386 تا 1392 جمعآوری گردیده است. روش آماری مورد استفاده جهت آزمونفرضیه ها با استفاده از داده های تابلویی (پانل دیتا)، رگرسیون چند متغیره می باشد. نتایج تحقیق نشان داد که ( 1) ارزش گذاری بیش ازحد، تأثیر منفی دوره تصدی حسابرس بر اقلام تعهدی اختیاری را کاهش می دهد. ( 2) ارزشگذاری بیش از حد، بر رابطه بینتخصص حسابرس با دوره تصدی طولانی و اقلام تعهدی اختیاری تأثیر معناداری ندارد.

Keywords:

ارزشگذاری بیش از حد , اقلام تعهدی اختیاری , اندازه حسابرس , دوره تصدی حسابرس و تخصص حسابرس