تاثیر معماری ایرانی اسلامی بر ارتقای کیفیت محیط اجتماعی و افزایش تعاملات در فضاهای شهری

هر مقاله بودن در جمع و برقراری روابط اجتماعی همواره یکی از موارد ضروری در زندگی بشر بوده که شکل گیریجوامع شهری براساس پاسخگویی به همین نیاز محقق شده است از سوی دیگر نیز این روابط برای شکل گیری وتعامل پذیری، نیاز به فضاهایی مخصوص به خود دارد که فضای شهری را می توان محل ظهور و تجلی این روابط درجوامع شهری دانست. درواقع فضاهای باز به عنوان عرصه ای عمومی میتوانند فضاهایی برای ایجاد روابط اجتماعی وفرهنگی افراد ساکن در جامعه باشند.طراحان محیط همواره با ابعاد مختلفی در طراحی فضاهای عمومی روبرو هستند وآنچه اهمیت پیدا میکند این است که از میان انواع مؤلفه های تأثیرگذار در روابط اجتماعی حاضرین در فضا، کدامیکنقش مهمتری دارد.ویژگی های مختلف معماری و شهرسازی ایرانی -اسلامی حاکم برفضاهای شهری، نقش موثرومستقیمی را برخلق روابطاجتماعی در این فضاها نشان می دهد درحالیکه امروزه در اغلب فضاهای شهری کاهش روابط و مشارکت اجتماعیساکنان را شاهد هستیم.لذا این پژوهش برآن است تا با بررسی معنا و مفهوم کیفیت محیط زندگی و همچنین آشنایی با انواع فضاهای شهری،مفاهیم تاثیرگذار معماری و شهرسازی ایرانی اسلامی برشکل گیری تعاملات اجتماعی در این فضاها و ارتقای کیفیتمحیط را در شهر تاریخی قزوین بررسی و راه کارهایی را نیز در این زمینه ارائه دهد.

Keywords:

روابط اجتماعی , فضاهای باز , شهرسازی و معماری ایرانی اسلامی , فضای شهری