مدیریت دانش در نظام آموزشی مدارس هزاره سوم

در دنیای امروز،جوامع وسازمان ها در صدد کسب مزیت رقابتی پایدار هستند. در این راستا مدیریت دانش ابزار سودمندی برای سازمانها است تا سرمایه هوشی خود را توسعه دهند، نوآوری را تشویق کنند وعملکرد مطلوب را به حد اکثر برسانند، در عصر پیشرفتدانش وفن آوری که سیمای مدارس در حال تغییر است، برخورداری معلمان ازدانش، اطلاعات، فنون وراهبردهای آموزشی به تنهایی کافی نیست، بلکه سازماندهی، به کارگیری واستفاده به هنگام وبه جا از اطلاعات در محیط های آموزشی الزام آور است.با ورودبه هزاره سوم، افزایش حجم اطلاعات در سازمان ها ولزوم بکارگیری آنها در تصمیم گیری های سازمانی نظریه ای به نام مدیریت دانش را بوجود آورده است. امروزه سازمانها در یافته اند که هیچ چیزبه اندازه دانش نمی تواند آنها را در دنیای رقابتی مستمر وپایدار نگه دارد. لذا بیش از هر چیزکارکنان سازمان به عنوان صاحبان دانش ومهمترین سرمایه سازمان مورد توجه قرار گرفته اند،ومدیریت دانش به عنوان ابزاری که می تواند دانش موجود را گرد آوری ونظم وپویایی بخشیده ودر کل سازمان اشاعه دهد اهمیتیافته است. دانش تنها منبعی است که با بکارگیری، افزایش می یابد. مدیریت دانش به ما می آموزد که دانش را یاد بگیریم، آن را منتشر نماییم ودانش جدید ایجاد نماییم.با این وجود به نظر می رسدکه هنوز مدیریت دانش جای خود را در سازمان ها باز نکرده ومدیران به جایگاه واهمیت آن پی نبرده اند وبه طور جدی با این مقوله نپرداخته اند. از آنجا که سازمان های آموزشی در این امر نقش بسیار مهمی رادر این زمینه بر عهده دارند در این مقاله اهمیت مدیریت دانش در مدارس هزاره سوم مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

Keywords:

مدیریت دانش , سازمان یادگیرنده , مدارس هزاره سوم