ملاحظاتی در انسانشناسی پراگماتیکی کانت
Publish place: Philosophical Investigations، Vol: 5، Issue: 8
Publish Year: 1390
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 360
This Paper With 29 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PHILO-5-8_004
تاریخ نمایه سازی: 16 آذر 1394
Abstract:
کانت با اطلاق صفت پراگماتیکی بر انسانشناسی خود، موضع انتقادی خودرا نسبت به انسانشناسی سنتی، جغرافیای طبیعی، روانشناسی تجربی، و انسانشناسی فیزیولوژیکی اعلام میدارد. او با این کار، انسان را نه به عنوان ذات، جوهر، شیء، ونفس، بلکه بر اساس سه سطح عمل او(سطح تکنیکی، سطح پراگماتیکی، و سطح اخلاقی) مورد مطالعه قرار میدهد. هدف این مقاله این است که با بررسی ریشه، معنا ومفاد انسانشناسی کانت، به این پرسش پاسخ بدهد که آیا ارتباطی میان انسانشناسی کانت و فلسفه انتقادی او وجود دارد یا نه به نظر میرسد انسانشناسی کانت، بدون اتکاء به یک اصل غایی، نمیتواند کار خود را پیش ببرد. بنابراین، بررسی مطلب فوق، ما را به این نتیجه میرساند که کانت انسانشناسی و فلسفه انتقادی را از طریق حکم تأملی به هم مرتبط میکند
Keywords:
Authors
محمدرضا عبداله نژاد
استادیار گروه فلسفه دانشگاه تبریز