ارزیابی تاثیرات متقابل معماری و اقلیم با تاکید بر توسعه پایدار

با توجه به اهمیت موضوع پایداری و نیاز مبرم جوامع به کنترل میزان تولید و مصرف انرژی، زمینه سازی برای پایداری یکی از مفاهیم اصلی مطرح در این زمینه است. این زمینه سازی مستلزم سنجش وضعیت محیط و شناخت یکپارچه آن بر مبنای مشخصات طبیعی و جغرافیایی آن است. امروزه مصرف انرژی در دنیا روند رو به رشدی را طی میکند. در کشور ایران این روند، بطور میانگین در هر سال 10 درصد رشد را نمایش می دهد. ادامه ی این روند روبه رشد، باعث ایجاد اختلال در بستر منابع طبیعی و سامانه های حامی حیات خواهد شد. از آنجا که توجه به ویژگیهای اقلیمی و استفاده از مصالح بومی در فعالیتهای معماری در هر منطقه یکی از اساسیترین راهکارهای کنترل مصرف صحیح انرژی می باشد، لذا استفاده از الگوهای مطرح در معماری همساز با اقلیم، در طراحی و ساخت ابنیه پایدار در شهرها، می تواند راهگشا باشد. در تحقیق حاضر ویژگیهای معماری شهر اسکو با استفاده از داده های دوره آماری 14 ساله ایستگاه سینوپتیک سهند (نزدیکترین ایستگاه به شهر اسکو) به روش تحلیلی توصیفی مورد بررسی قرار گرفته است و روش ماهانی برای تعیین محدوده آسایش حرارتی در طول شبانه روز استفاده شده است. در نهایت راهکارها و پیشنهاداتی بر اساس این روش برای ساخت ابنیه پایدار در شهر اسکو ارائه گردیده است.

Keywords:

توسعه پایدار , معماری همساز با اقلیم , انرژی , روش ماهانی