معماری سنتی ایران و پایداری ان در معماری مدرن

کاهش بحران های تغییر اقلیم، تقلیل منابع و آلودگی محیط زیست که ناشی از سبک زندگی و نحوه فعالیت های انسانی است، به عنوان مهم ترین چالش های جهانی دردنیای کنونی مطرح شده اند. فعالیت های نابهنجار معماری،شیوه های ساخت وساز وسبک زندگی در بناهای متداول، سهم عمده ای در بروز بحران های مذکور داشته است. از این جهت، ابداع ایده ها و اتخاذ راهکارهای موثر در بهبود وضع موجود در راس اهداف برنامه های توسعه معماری قرار گرفته و مجموعه اندیشه ها و اقدامات مرتبط با این نوع معماری، با عنوان ((معماری پایدار)) شناخته شده است، بنابراین، شناخت معماری سنتی ایران به عنوان جلوه ی کامل معماری پایدار حائز اهمیت است. معماری سنتی ایران به عنوان یکی از بهترین نمونه های معماری پایدار نشان می دهد ایرانیان در زمان های قدیم به منظور استفاده صحیح از انرژی های تجدید ناپذیر از روش های موثری استفاده می کردند که با توجه به اقلیم و شرایط آب و هوایی متفاوت بوده اند. معماری گذشته ایران نشان دهنده تجربه ایرانیان در استفاده از انرژی های طبیعی غیر زیرزمینی مانند انرژی خورشید ، باد و غیره بوده است. موقعیت های گوناگون جغرافیایی و اقلیمی با ذوق و هوش گذشتگان این مرز و بوم در بهره گیری از انرژی های طبیعی آمیخته شده تا الگوهای معماری سنتی ایران پدید آید. در این پژوهش سعی گردیده تابا تحلیل و بررسی الگوی خانه بروجردی بعنوان بارزترین نمونه تطبیق معماری با شرایط اقلیمی. راهکارهایی برای کاهش انرژی مصرفی در مسکن ارائه گردد. نمونه ی بررسی شده در این پژوهش خانه بروجردی های کاشان می باشد.