بررسی جایگاه معماری پایدار در طراحی فضاهای آموزشی

در تعریف معماری پایدار می توان گفت که معماری پایدار در معنای ماندگاری باید نگهدار هویت و ارزش های تاریخی و فرهنگی دیروز و آینده باشد و همچنین استوار، هم ردیف و هم خانواده با طبیعت شود ولی متأسفانه توجه به مفاهیمیچون پایداری اندیشه، معنا، هویت و.. کمتر در آن لحاظ می شود؛ در صورتیکه این مفاهیم را می توان در دسته بندی اصول اولیه معماری پایدار شامل صرفه جویی در منابع، طراحی برای بازگشت به چرخه ی زندگی و به ویژه در طراحی برای انسان، نیز لحاظ کرد. با گذشت زمان و محوریت یافتن مسائل زیست محیطی در سطح جهانی، یکی از شاخصه های اساسیکشورهای کوشا در حفاظت از محیط زیست، سیاست گذاری در راستای آموزش به عنوان بعد سوم توسعه پایدار است. به دنبال برگزاری کنفرانس زمین در سال 1992 و تهیه دستور کار 21 و فصل 36 آن که به مقوله برنامه آموزش محیط زیست و آموزش برای توسعه پایدار، پرداخته است. با توجه به 4 مؤلفه اصلی این فصل که همگی دلالت بر آموزش مبانی پایداری دارد و نیز به منظور اینکه هم اکنون در دهه آموزش برای توسعه پایدار قرار داریم، تمامی کشورها سعی در طراحی و پیشنهاد روش هایی در خصوص آموزش مبانی پایداری نموده اند و در نهایت همه بالاتفاق به موضوع آموزش توسعه پایداردر مدرسه بعنوان یک کل رسیده اند. از آنجا که ساختمان مدارس سنتی موجود دیگر جوابگوی نیازهای دانش آموزان نمی باشد و مدارس باید هم به عنوان محیط یادگیری مفید باشند و هم ساختمان مدارس از نظر معماری پایدار باشد. معماری پایدار جامعه را تا چه اندازه ای در دستیابی به اهداف توسعه پایدار یاری می دهد؟ آموزش پایداری از چه سطحی باید آغاز شود؟ مدرسه پایدار چیست و طراحی فضاهای آموزشی با رویکرد پایدار تا چه اندازه در روند فراگیری و فرهنگ سازی اهداف توسعه پایدار در جوامع موثر است؟ اینها سوالاتی است که در این پژوهش سعی در دستیابی به پاسخ مناسبی برای آنها هستیم

Keywords:

مدرسه پایدار , مراکز آموزشی پایدار , معماری پایدار , توسعه پایدار